güzellik

güzellik, -ği

a. 1. Estetik bir zevk, coşku, hoşlanma duygusu uyandıran nitelik, hüsün: “Bizim balıkçı Süleyman doyamamış bu güzelliği seyretmeye.” -E. Şafak. 2. Okşayıcı söz veya davranış, iyilik, yumuşaklık: Onu sertlik değil, güzellik yola getirir. 3. Ahlak ve fikrî nitelikleriyle hayranlık uyandıran şey. 4. Güzel olan bir kimsenin niteliği: “Güzelliğin on para etmez / Bu bendeki aşk olmasa” -Âşık Veysel.

güzellik

Şark çıbanı.

güzellik

bk. güzel

güzellik Fr. beauté

Görme ve işitme duyuları aracılığıyla, hoşumuza giden ve bizde hayranlık duygusu uyandıran biçim ve ölçülerin oluşturduğu uyumlu bütün. bk. güzel.

---

güzellik ile benzer kelimeler

güzellendirme (güzellik) sanı Osm. vasf-ı tahsinî Anlama bir değer katmak için değil; süslemek için kullanılan san, gereksiz; fakat güzel: / Bu şir-i teri okurken ol mah / Bir savt-ı garip işitti nagâh.

güzellik dığılı Fr. Lentigo

güzellik enstitüsü a. Kadınların yüz ve vücut bakımlarının yapıldığı yer.

güzellik kraliçesi a. Vücut ölçülerine, yüz güzelliğine ve gelen kültür düzeyine göre yapılan yarışmalarda birinciliği kazanan kız.

güzellik malzemesi a. Makyaj malzemesi.

güzellik müstahzarları ç. a. Makyaj malzemelerinin genel adı.

güzellik ondur, dokuzu dondur “güzelliğin büyük bir kısmı giyimle sağlanır” anlamında kullanılan bir söz.

güzellik salonu a. Kuaför.

---