gündüz

gündüz

a. 1. Günün sabahtan akşama kadar süren aydınlık bölümü: “Tan yeri ağarmış, gündüz olmaya başlamıştı.” -A. H. Müftüoğlu. 2. zf. Gündüz vaktinde: “Ankara'da gündüz tedrisat yapan bu fakülteye devam edebilmek için bir iş aradım.” -N. Hikmet.

gündüz

Gelinin gideceği sabah yapılan oyunlu eğlenti.

gündüz

bk. gün.

gündüz İng. day

Sinema Çekimin gündüz gerçekleştirildiğini ya da gündüz görünçlüğü olduğunu belirtmek üzere oyunlukta ve çekim tahtasında yer alan sözcük.

Gündüz Köken: T.

Cinsiyet: Kız Günün sabahtan akşama kadar süren aydınlık bölümü.Cinsiyet: Erkek Günün sabahtan akşama kadar süren aydınlık bölümü.

Gündüz

Ağrı ili, Dedeli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Gündüz

Malatya ili, Pütürge ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

gündüz ile benzer kelimeler

güğem gündüz, (güğe gündüz) Güpegündüz, gündüzleyin, mamen gündüz iken.

dün ü gün, (dün gün, düni gün, dün ü gündüz) Gece gündüz

dün ü gündüz bk. dün ü gün

gece gündüz zf. Her zaman, ara vermeden, aralıksız: “Senelerdir elektrik yüklü deneyler yapa yapa sinir küpüne döndüğüne inanırdı içten içe.” -E. Şafak.

gece gündüz çiçeği İlkbaharda açılan ve gece güzel koku yayan bir çeşit çiçek.

gece gündüz dememek 1) vaktin uygun olup olmadığına bakmamak, vakit seçmemek; 2) bir işi sürekli olarak, ara vermeksizin yapmak: “Gece gündüz demez ha bire okurlardı. Sonra başlarlardı yazmaya.” -A. Ümit.

gece safa gündüz cefa Gündüzleri kapanan geceleri açan pembe renkte bir çeşit çiçek.

gece silahlı, gündüz külahlı “kimseye sezdirmeden kötü işler yapan kimse” anlamında kullanılan bir söz.

---