götürmek

götürmek

(-i) 1. Taşımak, ulaştırmak veya koymak: “Yemeği götürmek için o an en uygun kişiydim.” -A. Kutlu. 2. (-i, -e) Bir kimseyi bir yere kadar yanında yürütmek. 3. Yerinden ayırıp uzağa atmak veya yok etmek: Bir mermi bacağını götürdü. Duvarı su götürdü. 4. (nsz) Öldürmek: Hastalık çok insan götürdü. 5. (-e) Dayanmak, katlanmak, tahammül etmek. 6. (-i, -e) Birinin yanında yürüyüp ona bir yere kadar arkadaşlık etmek: Beni evime kadar götürdü. 7. (-e) Bir sonuca vardırmak: “Bitirmeden şunu da söyleyeyim, ahlaka, gerçek ahlaka götüren başlıca yollardan biri de aşktır.” -N. Ataç. 8. Kaybolmasına, yok olmasına yol açmak: Eksiler artıları götürdü. 9. Herhangi bir yiyeceği tek başına ve hızlı bir biçimde yemek. 10. argo Tümüyle sahip olmak. 11. argo Haksız kazanç sağlamak, mal veya para sahibi olmak.

götürmek

Dayanmak, tahammül etmek.

götürmek

< ET kötürmek: götürmek || götmek || götermek || götörmek

götürmek İng. swap-out
götürmek

1. Ortadan kaldırmak, bertaraf etmek. 2. Ayırmak, uzaklaştırmak, kaldırmak.3. Tahammül etmek, yüklenmek, taşımak. 4. Yukarı kaldırmak.5. Toplamak.

---

götürmek ile benzer kelimeler

avaz götürmek, (avazın götürmek) Sesi yükseltmek, bağırmak.

ala götürmek Alıp götürmek.

alıp götürmek yakalayıp götürmek, derdest etmek: “Beni de yakalayabilir, alıp götürebilirdi.” -N. Hikmet.

aradan götürmek Ortadan kaldırmak.

arkasına götürmek Sırtına almak.

ata götürmek < Ar. hatt: Doğru yola götürmek, hidayete eriştirmek

avazın götürmek bk. avaz götürmek.

ayak götürmek, (ayak götürüp gitmek) 1. Çabucak çekilip gitmek. 2. Çekilip gitmek, ayağını çekmek.

---