görü

görü

a. 1. Görme yetisi. 2. Bir yerin çevreyi görme özelliği, nezaret: Buranın görüsü geniş. 3. fel. Dolaysız kavrama, birden kavrama.

görü Fr. Vision
görü

Nişan töreni: Bugün sizi görüye davet ediyorum.

görü

Yön, doğrultu.

görü İng. intuition

(Lat. Intuitio, Intuitus < in-tueri = içini görme) : Dolaysız kavrama, birden kavrama. 1. Bir şeyin içini doğrudan doğruya görme; dolaysız kavranan doğruların bilgisi: a. (Spinoza'da) "scientia intuitiva" olarak en yüksek bilgi türü; b. Husserl'de öz görüsü, özü görüleme; öze yönelik kavrama. 2. Duyusal algının dışına çıkan görme, tinsel görüleme; bu anlamında Platon'da idea'ları görmeden başlayarak Plotinos, skolastik, gizemcilik, Cusanus (visio intellectualis) Spinoza üzerinden Alman idealizminin "anlıksal görü"süne değin ulaşmıştır, bk. sezgi

görü İng. vision

Işığın, gözün ağkatmanını uyarmasıyla başlayan ve görme işlemiyle bilinçlenen dirimbilimsel süreçler dizisi.

---

görü ile benzer kelimeler

görü karışıklığı Fr. Paropsie

görü sapıtımı Fr. Paropsie

görü-yarasa-akman altçıl Fr. Sous-optico sphéno-scléroticien

görü-yarasa-akman altı Fr. Sous-optico sphéno-scléroticien

salt görü İng. pur intuition Kant'ın felsefeye yerleştirdiği bir kavram. Duyum içeriklerinden arınmış, yalnızca duyarlığın biçimi olan görü. (Duyumlarla ve nesneyle ilişiği olan deneysel görünün karşıtı.) İçinde duyumların düzene girdikleri , bilginin önsel koşuludur...

---