göçebe

göçebe

sf. 1. Değişik şartlara bağlı olarak belli bir yöre içinde çadır, hayvan ve öteki araçlarla yer değiştiren, yerleşik olmayan (kimse veya topluluk), göçer, göçkün: “Karakaçanları, sürüleriyle dağ dağ dolaşan göçebe çobanlarıdır.” -A. Haşim. 2. hay. b. Mevsimlere göre ülke veya yer değiştiren (hayvan).

göçebe Fr. Vagabonds (maladies des)
göçebe İng. nomad

Göçebelik yaparak hayatını sürdüren kişi.

göçebe İng. nomadic population

Belirli bir konutu olmaksızın, yurt içinde, genellikle belli bir yöre içinde, çadır, hayvan ve öteki araçlarıyla mevsim ve iklime göre yer değiştiren ve göçebe özelliğinin gerektirdiği işlevleri gören, yerleşik olmayan kimse ya da topluluk. bk. göçer.

göçebe İng. Nomad

Bir yere yerleşik olmayıp durum ve koşullara göre sürekli yer değiştiren kişi ya da topluluk.

Göçebe

Samsun ili, Kavak ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Göçebe İng. nomad

Belli bir yerde kalmayıp hayvanlarıyla birlikte, geniş, sınırları belli bir yörede otlaktan otlağa dolaşmaya ya da toplayıcılık, avcılıkla uğraşıya dayalı yaşam biçimi sürdüren topluluk.

---

göçebe ile benzer kelimeler

göçebe uyuzu veya göçebe giciği Fr. Lichen tropicus, Syn. Eczéma aigu disséminé, gale bédouine, impétigo miliaire, miliaire rouge

göçebe giciği Fr. Bourbouille, lichen tropicus, eczéma aigu disséminé, gal bédouine, impétigo miliaire

göçebe toplum İng. nomad society 1. Göçebelerin yaşadığı toplum. 2. İbn-i Haldun’un adlandırdığı iki toplum biçiminden biri olan bedevi toplum. 3. bk. homerik

yarı göçebe a. Hem yerleşik hem de göçebe hayatını birlikte yaşayan topluluk. İng. semi -nomad bk. yaylacılık. Yarı göçebelik yaparak hayatını sürdüren kişi.

yarı göçebe nüfus İng. semi-nomadic population Yerleşme sürecine başlamış ve göçebe niteliğini yavaş yavaş yitirmekte olan nüfus topluluğu.

---