gırma

gırma

Bir çeşit melez köpek

gırma

1. Pürüzlü ve engebeli alan. 2. Beyaz topraklı yer. 3. Tohum ekmek için tarlada pullukla açılan yer: Gırma gırmadan tohum ekme.

gırma

1. Bir çeşit av tüfeği. 2. Avcıların saçma bulamayınca telden saçma şeklinde kestikleri parçalar.

gırma

Bir çeşit tatlı.

gırma

Salamura yapılmış yeşil zeytin.

gırma

1. Davarların yemesi için kesilen ağaç dalları. 2. Kuru odun yapmak için kesilen yaş çam dalları. 3. Tohum ekmek için tarladaki çalı ve ağaçları sökme işi: Bizimkiler bugün Akdere'ye gırmaya gittiler. 4. Hayvan yemi olarak kullanılan kırılmış tahıl. 5. Hayvanların kolay yiyebilmesi için ezilerek verilen arpa.

gırma

Kumaşa büzülerek yapılan süs, pili.

gırma

< T. kırma: Tüfek; dağlara doğru giden yollar, boşluk. “Ağzını tiksin gırmalardan yohuşa”

gırma

Kırım; kitle hâlinde öldürme; katliam, jenosid. || ermeni gırması: I. Dünya Harbi yıllarında Ermenilerin bölgede girişmil oldukları katliam hareketine verilen ad

I) Ortasından ikiye katlanan tüfek. (Tokmacık *Yalvaç -Isparta)

II) 1. Hayvan yemi olarak kullanılan kırılmış arpa. (Çukurhisar -Eskişehir) 2. Dövenle yarı sürülmüş ekin sapı. (Afşar *Güdül -Ankara)

---