gıcık

gıcık, -ğı

a. 1. Boğazda duyulup aksırtan, öksürten yakıcı kaşıntı: “Bronşit filan desem öksürük değil, gıcık bile yok.” -S. M. Alus. 2. hay. b. Beyaz renkli, dağlıç koyununa benzer vücut yapısında, kuyruğu son omurlara kadar yağ kitlesi ile kaplı ve bu sebeple alt kısmı yuvarlakça görünen, kaba, karışık yapağılı bir koyun türü. 3. sf. argo Sözleriyle, davranışlarıyla karşısındakini kızdıran, sinirlendiren, sıkan (kimse).

gıcık Fr. Titillation
gıcık

Çam kozalağı

gıcık

1. Sözüne güvenilmeyen, her işten vazgeçen. 2. Başkasına sevimli gelmeyen (kimse). 3. Fazla el şakası yapan. 4. Oyunu idare eden çocuk.

gıcık

1. Saksağan. 2.bk. gıdık (I)-1. 3. Koyun, kuzu. 4. Koyun, keçi vb. hayvanlar. 5. Kuyruğu düz, kısa olan ya da hiç olmayan koyun. 6. Anası babası aynı cinsten olmayan köpek. 7. Çelimsiz, çok ufak (insan ve hayvan için). 8. Küçük fakat sütü çok koyun.

gıcık

1. Kuşku, işkil, kaygı: Bir kere içime gıcık düştü bu işin aslını öğrenmeden rahatlıyamam. 2.bk. gici (I).

gıcık

Keçi yavrusu, oğlak.

gıcık

Deve, keçi, koyun vb. Hayvanların pisliği

gıcık

Öfke, kin.

gıcık

Kedi ve köpek gibi hayvanların yiyecek kabı

---

gıcık ile benzer kelimeler

gıcık gıcık Keçileri çağırma ünlemi: Geh gıcık...

gıcık almak Bir şey ya da bir kimse sinirine dokunmak

gıcık almak (veya kapmak veya olmak) argo bir davranışa veya bir kimseye sürekli sinirlenmek.

gıcık çıkarmak Sorun, mesele çıkarmak.

gıcık etmek argo sinirlendirmek, öfkelendirmek, kızdırmak: “Ne yalan söylemeli, yazı müdürünü ten özel bir zevk alıyordu.” -A. İlhan. Nispet vermek: Sana gıcık ediyor.

gıcık hardalı İri yapraklı ve dikenli bir çeşit ot.

gıcık kapmak Sayı, puan almak.

gıcık tutmak bir süre boğaz gıcıklamasına yakalanmak: “Gıcık tutmuş gibi manalı manalı öksürdü.” -M. Yesari.

---