fırın

fırın Rum.

a. 1. İçinde genellikle odun yanan, her yanda aynı derecede ısı oluşturarak ekmek, pasta vb. pişirmeye yarayan, tavanı tonoz biçiminde, önünde tek açıklık bulunan ocak: Pastacı fırını. 2. sf. Bu ocakta pişirilmiş. 3. Ekmek, pasta vb.nin pişirildiği ve satıldığı dükkân. 4. Elektrik, tüp gaz ve doğal gazla çalışan, yiyecekleri pişirmeye veya ısıtmaya yarayan alet: Elektrik fırını. 5. Bir maddenin fiziksel veya kimyasal değişime uğratılması amacıyla içinde ısıtıldığı araç.

< Yun. Furun) fırın

fırın

< Rum. phurnos: fırın. || fırun

fırın İng. furnace, oven, kiln

Özdekleri yüksek sıcaklıkta ısıtmaya, eritmeye ya da sertleştirmeye yarayan aygıt.

fırın İng. furnace

Yüksek sıcaklıklara ısıtma amacıyla kullanılan, iç cidarı ateş tuğlası ile astarlanmış, metal muhafazalı, dirençli elektrik arklı ve indüksiyon akımları ile veya bir gaz yakıtla ısıtılan çok değişik tipleri olan, kapatılabilir mekan.

fırın İng. furnace

Sıvı ya da gaz yakıtlarla ya da elektrik erkesiyle ısıtılarak, içinde ısıl işlem yapılan aygıt.

---

fırın ile benzer kelimeler

aç köpek fırın deler “aç kimse karnını doyurmak için önüne çıkan engellerin tamamını aşar ve isteğini elde eder” anlamında kullanılan bir söz.

araba tabanlı fırın İng. car-bottom furnace Üzerine ısıl işlem uygulanacak parçaların koyulduğu tabanı, araba gibi tekerler üzerinde devinen fırın.

babalık fırın has işler babasının parası ile geçinenlere sitem olarak kullanılan bir söz.

beylik fırın has çıkarır şaka “devlet görevlisi olmak insana birçok kazanç sağlar” anlamında kullanılan bir söz.

çan fırın İng. bell-type furnace Çan görünüşünde, alınıp konabilen kapaklı ısıl işlem fırını.

çekirdeksel fırın bk. tepkileşimlik.

çevreleçli fırın İng. muffle furnace bk. muflaIı fırın.

daldırık elektrotlu fırın İng. submerged electrode furnace Elektrotları, sıvı ortama sürekli olarak daldırılmış tutulan fırın.

---