fikir

fikir, -kri Ar. fikr

a. 1. Düşünce: “Bir fikrin münazarasıyla kütüphanesinin önünde sabahladığımız geceler olurdu.” -A. H. Müftüoğlu. 2. Düşün. 3. esk. Kuruntu.

< Ar. fikr) fikir

fikir

< Ar. fikr: fikir; düşünce; hatır. || fikir etmek: akıl etmek || fikirine düşmek: hatırlamak; özlemini çekmek

Fikir Köken: Ar.

Cinsiyet: Kız 1. Düşünce. 2. Anlayış. 3. Zihin, us.

---

fikir ile benzer kelimeler

akil fikir Aklıselim, muhakeme

Allah akıl fikir (veya akıllar) versin akılsızca bir davranışta bulunanlar için kullanılan bir söz.

ana fikir , -kri a. Bir yazının temeli olan asıl düşünce, ana düşünce: “Eserin ana fikrine sadakat, yazara ve esere gösterilecek ilk nezaket ve saygı borcudur.” -H. Taner.

(birinden) fikir almak birinin düşüncesinden yararlanmak.

fikir adamı a. Herhangi bir düşünce alanındaki görüşlerine değer verilen kimse: “Fikir adamları, insanların dünyaya bakış tarzlarını değiştirmek suretiyle cemiyete tesir ederler.” -M. Kaplan.

fikir babası a. Bir düşünceyi ilk olarak ortaya koyan kimse.

fikir cümlesi Fr. phrase-idée Bir fikre ancak işaret eden eksik cümle: Alkışlar. Ölüm tehlikesi! Şoför yavaş! gibi. Bu misaller, Hatip alkışlandı, ölüm tehlikesi var, sakınınız! Şoför buradan yavaş geç! şekline konunca bir düşünceyi tam olarak anlatan birer DÜŞÜNCE CÜMLE...

fikir danışmak bilgi edinmek için bir yetkiliden bilgi almak.

---