fatih

fatih Ar. f¥ti§

sf. (fa:tih) 1. Zafer kazanan, fetheden (kimse): “Milletler tarihte fatihlerden fazla adillere bağlıdırlar.” -F. R. Atay. 2. mec. Büyük ve önemli bir iş bitiren (kimse): “Gazinoya bir fatih olarak giriyorum.” -R. H. Karay. 3. a. tar. İslam devletlerinde bir ülkeyi veya bir şehri savaşarak alan hükümdar ve komutanlara verilen unvan: “Bizans fatihi kartal burunlu II. Mehmet ve Mısır fatihi yıldırım bakışlı Selim, birer dar çukura nasıl sığdılar?” -Y. K. Karaosmanoğlu.

fatih İng. Conqueror

İslam devletlerinde bir ülkeyi ya da bir kenti düşmandan alan komutan ve hükümdara verilen yüceltme sanı: Mısır fatihi, Revan fatihi gibi. 2. İstanbul'u Türklere kazandıran Osmanlı padişahı II. Sultan Mehmet'in sanı.

Fatih

öz. a. (fa:tih) İstanbul iline bağlı ilçelerden biri.

Fatih Köken: Ar.

Söyleyiş: (fa:tih) Cinsiyet: Erkek 1. Fetheden, zafer kazanan. 2. Açan, kapılar açan. 3. Osmanlı Padişahı II. Mehmet'in lakabı.

Fatih

Giresun ili, Tirebolu ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Fatih

İçel ili, Gözne bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Fatih

Kahramanmaraş ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Fatih

Malatya ili, Akçadağ ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Fatih

Malatya ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Fatih

Ordu ili, Tekkiraz bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Fatih

Tokat ili, Zile ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Fatih

Trabzon ili, Hayrat ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Fatih

Trabzon ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

fatih ile benzer kelimeler

Fatih altınları Osmanlı İmparatorluğu'nda 1478 yılında bastırılan, 3,5 gram ağırlığındaki ilk altın sikke.

fatih çocukları Osm. Evlâd-ı fatihan Rumeli'yi açan gazilerin, Rumeli'nin kimi kent ve kasabalarında oturan torunları ile Anadolunun çeşitli yerlerinden oralara yerleştirilmiş olup Tanzimata kadar birtakım ayrıcalıkları bulunan Türkler.

Fatih Paşa , Diyarbakır'da mahalle adı

---