ezmek

ezmek, -er

(-i) 1. Üstüne basarak veya bir şey arasına sıkıştırarak yassılaştırmak, biçimini değiştirmek: “Ben kendi hesabıma aruzu bir bal mumu gibi ezer, oynar, istediğim şekle sokardım.” -E. B. Koryürek. 2. Ağır bir şey, başka bir şeyin üzerinden geçmek, çiğnemek: “Rüzgârın içinde birbirini ezercesine kaçıştılar.” -S. F. Abasıyanık. 3. (nsz) Sıvı içinde bastırıp karıştırarak eritmek: Şerbet için şeker ezmek. Boya ezmek. 4. mec. Üzmek, sıkıntıya sokmak: “Seven kalbi ezmek, sevmeyen kalbi durdurmaktan daha affedilmez bir cinayettir.” -A. Gündüz. 5. mec. Baskı altında tutmak: “Mahzun yüzünü ağlaya ağlaya öpmek arzusu içimi bir açlık gibi ezdi.” -R. H. Karay. 6. mec. Dayanıklılığını aşacak derecede çalıştırarak yormak: Bu yol hayvanı ezdi. 7. mec. Yenmek, sindirmek: Düşmanı ezmek. 8. argo Harcamak: “Paraları bir haftada ezerim.” -S. F. Abasıyanık.

ezmek Fr. Contondre
ezmek

Sırtı keseletmek ya da sabunlatmak.

ezmek

Bir konuyu ballandıra ballandıra anlatmak.

---

ezmek ile benzer kelimeler

bağrını ezmek üzülmek, dertlenmek: “Kışlanın uğrunda bir ufak mezar / Anama söylemen bağrını ezer” -Halk türküsü. Yüreğini yaralamak.

başını ezmek bir daha kötülük edemeyecek duruma getirmek.

gözün ezmek Gözünü süzmek.

içini ezmek üzüntüsünü, sıkıntısını duymak: “Şimdi duyduğum suçluluğa karışan özlem içimi eziyor.” -E. Bener.

kafasını ezmek zararlı olabilecek bir hareketi, bir durumu başlangıçta yok etmek, etkisiz duruma getirmek.

silindir gibi ezmek bir kimseyi her yönüyle güçsüz duruma getirmek.

---