eylem

eylem

a. 1. Eyleme işi, fiil, hareket, aksiyon: “Günler, düzenlenen eylemlerin baş döndürücü heyecanıyla hızla akıp geçiyordu.” -A. Ümit. 2. Bir durumu değiştirme veya daha ileriye götürme yönünde etkide bulunma çabası: “Eyleme beraber girersiniz, siz sonuca ulaşmayı düşünürsünüz, onlar ulaşmadan paylaşmayı.” -A. İlhan. 3. db. Fiil.

eylem İng. act, action, fact

Sanığın, ceza verilmesini gerektiren bir suçu işlemesi durumu.

eylem

bk. Süreç.

eylem İng. verb

(Derleme.. işlev) 'Olumlu veya olumsuz olarak, zaman kavramı taşıyan veya zaman kavramı ile birlikte kişi kavramı veren sözcük. Türkçede bu çeşit sözcükler -me olumsuzluk ekiyle veya çekimli değil sözcüğüyle kullanılır: Sevdi (sev-me-di) , sevmiş, sever, seviyor, sevecek, seve, sevse, sevmeli, sevsin, sevdiydi, sevmişmiş, severse, sevmek, sevme, seviş, seven, sevince, severken, severek; yorgunum (yorgun değilim) vb.

eylem İng. action, activity

İnsanın bir dış nedenle değil de, doğrudan doğruya kendisinin gerçekleştirdiği davranışları. Bir istenç edimi; bir istemenin, bir tasarının, bir düşünüşün, bir kararın gerçekleştirilmesi. Bilinçli insanın istemesinin ürünü.

eylem İng. action

1. Oyuncunun sahne üzerindeki hareketler dizisi. 2. Oyunun temasını hareketlendiren gelişim. Bir hareketin aksiyon olabilmesi için itici bir nedenden çıkması gerekir. 3. Olay dizisi. 4 - Oyunun öyküsü. 5 - Dış aksiyon : göze yönelen hareketler bütünü. 6 - iç aksiyon : düşünce ve duyguya yönelen davranışlar ve ilişkiler bütünü. 7 - Eylem.

eylem

fi’l, fiil. ~ yeteneği: fi'l ehliyyeti, medenî hakları kullanma ehliyyeti.

eylem İng. action

1. İlişkili ve karmaşık bir davranış dizisi. 2. Belli bir erekle belli bir yöntem kullanarak yapılan iş.

eylem

Bir oyunun baş olgusu, başlıca olayı, yürüyüşü bk. aksiyon.

eylem İng. action

Bir durumu değiştirme ve daha ileriye götürme yönünde etkide bulunma çabası.

eylem İng. action

Bir amaç çevresinde örüntülü işlevsel ve karmaşık bir edimler dizgesi.

Eylem Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Bir durumu değiştirmek için gösterilen çaba.

---

eylem ile benzer kelimeler

addan türeme eylem İng. denominative verb (Derleme., isimden fiil, isim soyundan fiil, isimden türemiş fiil) Ad kökünden yapım ekleriyle türetilen eylem gövdesi: Evlenmek (ev-le-n-) , evermek (ev-er-) , gözlemek (göz-le-) , başlamak (baş-la-) , başarmak (baş-ar-) , susamak (s...

ahlaki eylem İng. moral action Ahlak açısından değerlendirilebilen, ahlaki bir değere uygun düşen veya ahlaki bir amacı gerçekleştirmeye yönelik, niyetlilik karakteri taşıyan, belli bir amaca yönelmiş olan eylem.

belirlenmiş eylem yasası İng. law of determined action "Herhangi bir nesne ancak parçası olduğu alanın sınırları içinde devinebilir" görüşünü benimseyen yasa.

birleşik eylem İng. compound verb, complex verb (Derleme., karmaşık fiil, mudil fiil, kaynaşmış bileşik fiil, anlamca kaynaşmış bileşik fiil Bir sözcük ile biçim veya anlam bakımından kaynaşıp kalıplaşan eylem : Reddetmek, hissetmek, addetmek, kaybolmak, kaydolmak, emreyl...

çekimli eylem İng. finite verb (Derleme.. çekimli fiil, esas fiil, tükel fiil) Bir yargı bildiren ve zaman kavramıyle birlikte kişi kavramı veren eylem: 1. K.T.geldim(gel-di-m) 2. K.T.geldin(gel-di-n) 3. K.T.geldi(get-di) 1. K.Ç.geldik(gel-di-k) 2. K.Ç.geldiniz(gel-di-n-...

dizi eylem a. Elde edilecek sonuç için alınan önlem ve yürütülen işlemlerin bütünü, operasyon.

dönüşlü eylem İng. reflexive verb (Derleme., dönüşlü fiil, dönüşlü çatılı fiil) Kavramın özneye dönmesini sağlamak üzere çok defa -n- bazen de -l-veya -ş- çatı ekleriyle kurulan eylem: Öğrenciler sınıflarını geçince çok sevinirler; Çocuklar, biraz büyüyünce kendi kendine...

edilgen eylem İng. passive verb (Derleme., edilgen fiil, edilgen çatılı fiil) Gerçek öznesi yerinde olmayan eylem. Türkçede bu eylem -(i) l- bazen de -(i) n- edilgen çatı ekleriyle kurulur: Kitaptaki bütün yanlışlar düzeltildi; Bu işler acele yapılmalıdır; Binalara başla...

---