eşit

eşit

sf. 1. Yapı, değer, boyut, nicelik ve nitelik bakımından birbirinden ne artık ne eksik olmayan (iki veya daha çok şey), müsavi: “Bunlar bastonlarına dayanarak hep eşit adımlarla yürürler.” -S. Birsel. 2. Aynı haklardan yararlanan, aynı düzeyde olan (kimse): “Herkes ... kanun önünde eşittir.” -Anayasa.

eşit

Aynı, muvazeneli

eşit

müsâvi. ~ olarak, eşitçe; müsâvâten, mütesâviyen.

eşit İng. equal

1. Geçişli, yansımalı ve bakışımlı bir ikili bağıntı türü. 2. Eş. 3- Yapısı, niteliği, değeri, ölçüsü, niceliği vb. bir olan.

eşit İng. equal
eşit Osm. müsavi

(matematik)

eşit

bk. düzgün.

eşit İng. Tie

İki yumrukoyuncusunun karşılaşma sonunda birbirine denk gelmesi halinde varılan sonuç.

Eşit Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Niteliği, değeri, biçimi, görünüşü bir olan. 2. Aynı düzeyde olan.

---

eşit ile benzer kelimeler

eşit işe eşit ücret savı bk. karşılaştırılabilirlik savı

100 nolu Eşit Ücret Sözleşmesi bk. Eşit Ücret Sözleşmesi

burumlu eşit kökey pisiot sidiköz Fr. Monobromoisovalérylcarbamidum, bromoisovaléryluré, bromural

çenesel eşit dörtken (kas) Fr. Mento-labiale

dört eşit Fr. Quadrijugué, ée

eşit ağırlık İng. equally weight Dizi içindeki terimlerin eşit bir katsayı ile ağırlıklandırılması.

eşit ağırlıklı dizin İng. equally weighted index İçerdiği her bir terimin eşit olarak ağırlıklandırılması suretiyle hesaplanan dizin.

eşit ağırlıklı endeks bk. eşit ağırlıklı dizin

---