eş anlamlı (kelime)

eş anlamlı (kelime) İng. synonym, synonymous

Anlamları aynı veya birbirine yakın olan kelimeler. Dil bilimi açısından aslında anlamca birbirine tıpı tıpına denk düşen çok az kelime vardır. Eş anlamlı sözler, genellikle bazı kelimelerdeki kavram inceliklerinin çeşitli sosyal ve dil kesimlerinde zamanla gölgelenmeye uğrayarak anlamca birbirlerine yaklaşmalarından oluşmuştur. ET. yir/oron «yer»; süçig/tatlıg «tatlı»; yul/bıñar «pınar»; ögirmek/sevinmek «sevinmek», TT. baş/kafa; ak/beyaz, kara/siyah, yemeni/yazma, bıkmak/bezmek/usanmak, bunalmak/sıkılmak, göndermek/yollamak; son bulmak/sona ermek; dilemek/istemek, kızmak/öfkelenmek vb. Bir dilin kendi kelimeleri arasında olduğu gibi, alıntı kelimeleri arasında da eş anlamlı olanlar vardır. Türkçe, Arapça ve Farsçadan yaptığı alıntılar dolayısıyla bu bakımdan bol örnekler vermektedir: göz / Far. çeşm, Ar. ayn; dudak / Far. leb; kan/ Ar. dem; buyruk/ Ar. emr>emir; çok / Ar. fazla; buyurmak/ Ar. emretmek; değer/ Ar. kıymet; yetenek/ Ar. kabiliyet; üzüntü/ Ar. keder; eğilim/ Ar. temayül vb. Dilimizde eş anlamlı sözlerin Batı dillerinden alınmış örnekleri de vardır: doğruca, doğrudan doğruya/direkt; yönerge/talimat/direktif; boyunbağı/kıravat; canbazlık/akrobasi; iş, hareket/aksiyon; dingil/aks; hamamlık/banyo vb.


eş anlamlı (kelime) ile benzer kelimeler

karşıt anlamlı ~ zıt anlamlı

Azerbaycan Türkçesi: antonim; Türkmen Türkçesi: antonim; Gagauz Türkçesi:antonim ~ karşı maanalı laf ~ zıt maanalı laf; Özbek Türkçesi: antonim ~ zid ma'nóli;Uygur Türkçesi: qarşi mänilik söz; Tatar Türkçesi: antonim; Başkurt Türkçesi: antonim; Kmk: karşı ma'nalı(söz) ~ antoni...

yakın anlamlı (kelime)

Gösterdikleri kavram ve taşıdıkları anlam bakımından birbirine yakın olan kelimeler: anlaşmak / uyuşmak; bıkmak / usanmak / bezmek; devirmek / dökmek; çevirmek / aktarmak / döndürmek; güç / kuvvet; deprem / sarsıntı; göndermek / yollamak; akıllı / kafalı; darılmak / küsmek / g...

tabiat taklidi kelime ~ onomatopik kelime

Azerbaycan Türkçesi: täğlidi sözlär; Türkmen Türkçesi: ses meňzetmesi; Gagauz Türkçesi: onomatopeyik laflar ~ yansılamalar ~ onomatopeya;Özbek Türkçesi: taqlidiy soz; Uygur Türkçesi: täqlidiy söz; Tatar Türkçesi: awaz iyärteme; Başkurt Türkçesi: oksatıwhüzzäre; Kmk: predm...

anlamdaş ~ eş anlamlı

Azerbaycan Türkçesi: sinonim; Türkmen Türkçesi: sinonim ~ maanıdaş; Gagauz Türkçesi:sinonim ~ birämaanalı laflar ~ birmaanalı sözlär; Özbek Türkçesi: sinonim ~ ma'nόdόş;Uygur Türkçesi: mnidaş sözlär; Tatar Türkçesi: sinonim; Başkurt Türkçesi: sinonim; Kmk: sinonim ~ ...

anlamlı

sf. 1. Anlamı olan, manalı. 2. mec. İçeriği olan. 3. mec. Gizli bir anlamı olan, düşündürücü, manidar: “Sesi , söyledikleri içtendi; bir iki yıl öncesinin sert, çatışmacı sesi değildi.” -B. Günel.


Anlayışlı.

anlamlı öğrenme

İng. meaningful learning

Bir konuyu, bütün ayrıntılarını göz önünde bulundurmadan, nitelik ve anlamını kavrayacak biçimde öğrenme.

anlamlı rakam

İng. significant figure

Okuyucuya sayısal verilerin güvenilirliği ile ilgili bilgi veren bir sistem. Bir sayıdaki lar, belirli rakamların tamamı ile ilk belirsiz rakamdan olşur.

anlamlı sayamak

İng. significant digit

Bir sayıtta, belli bir amaç için gerekli sayamak; özellikle, belli bir doğruluğu ya da belli bir duyarlığı korumak için saklanması gereken sayamak.


"eş anlamlı (kelime)" karakter analizi

  • eş anlamlı (kelime), 19 karakter ile yazılır.
  • e harfi ile başlar, ) harfi ile biter.

Karakter dağılımı

  • 'e', 'ş', ' ', 'a', 'n', 'l', 'a', 'm', 'l', 'ı', ' ', '(', 'k', 'e', 'l', 'i', 'm', 'e', ')', şeklindedir.
  • eş anlamlı (kelime) kelimesinin tersten yazılışı ' )emilek( ılmalna şe' diziliminde gösterilir.

(a,e,i,k,l,m,n,ı,ş) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler

nakış işlemek

kumaş üzerine renkli iplikler, sırma veya sim kullanarak işleme yapmak.

yaşanılabilmek

(nsz) Yaşanılma imkânı veya olasılığı bulunmak: “Dünyanın bir ucunda ölüp öbür ucunda yaşanılabileceğine benim aklım

yalın geçmişlik

bk. Geçmiş zaman.

yakınlaşabilmek

(nsz, -e) Yakınlaşma imkânı veya olasılığı bulunmak.

yakınlaşabilme

a. Yakınlaşabilmek işi.