ermek

ermek, -er

(-e) 1. Erişmek: “Nereden geldiğini anlamadığı bir ataklığa ermişti.” -N. Cumalı. 2. Kavuşmak. 3. Yetişip dokunmak: Eli tavana ermek. 4. nsz İnsan veya bitki büyüyüp gelişmek, yetişmek. 5. (nsz) Ürün olgunlaşmak: “Arpalar erdi de gelin, girdik yolmaya” -Halk türküsü. 6. (nsz) din b. Kendini Tanrı yoluna vermiş kimse insanüstü kutsal bir aşamaya erişmek.

ermek

Eğirmek.

ermek

Becermek, her işin altından kalkmak.

ermek

Meyveler olgunlaşmak.

ermek

Acele etmek.

ermek

Arı kovanlarında, arıların girip çıkmasına yarayan delik.

ermek

Olgunlaşmak.

ermek

Ermek, ulaşmak

ermek

< ET ermek: ermek. || yermek || ahli ermek: anlamak || sırri ermek: anlamak || (bir şeye) ahıl sır ermemek: (bir şeyi) hiçbir şekilde anlamamak

ermek

Kâfi gelmek // akli ermek: aklı ermek

ermek, (irmek)

1. Yetişmek, neşv ü nema bulmak, kemale gelmek. 2 Erişmek, dokunmak, isabet etmek. 3. Vasıl olmak, yetişmek, erişmek. 4. Yetişmek, ileri bir dereceyi bulmak.

êrmek

Eğirmek.

---

ermek ile benzer kelimeler

akıl ermek anlamak, çözmek.

aklı ermek 1) anlayabilmek: “Bir sihirbaz inceliği ile başlayan iş, bir hamal kabalığı ile bitirilmeli ki neticeye aklı ersin.” -N. F. Kısakürek. 2) akılca olgunlaşmak: “Aklı her şeye eriyor, eli her işe yatıyor.” -A. İlhan.

ayağı (veya ayakları) suya ermek bir gerçeği anlayarak aklı başına gelmek.

baş ermek Aldırış etmemek, bir meselenin üzerinde durmamak, boş vermek (argo).

başı göğe ermek (veya değmek) alay beklenmeyen bir mutluluğa ermek.

bıçak sünüğe ermek Bıçak kemiğe dayanmak.

büluğa ermek ergenleşmek.

dibecesine ermek Sonunu almak, esasını öğrenmek.

---