emeç

emeç, -ci

a. bit. b. Su ve kara yosunlarının, kökü andıran tutunma organı.

emeç

Hedef.

emeç

Yamaç.

emeç

Vurup kaçma oyunu.

emeç

Henüz memeden kesilmemiş buzağı.

emeç

Saban demirinin geniş yeri.

emeç

Bağ ve bahçenin ekilmesinde karşılıklı yardım, imece.

emeç İng. aspirotor

Bir ortamdaki akışkanı emme dévinimiyle bir başka ortama ileten aygıt.

emeç Osm. münsib

(botanik)

Emeç Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Hedef. 2. Yamaç. 3. Henüz memeden kesilmemiş buzağı. 4. Su ve kara yosunlarının kökü andıran tutunma organı.

emeç ile benzer kelimeler

< ET : dürüm yapılmış (Erzincan Merkez)

seçebilmek (-i) Seçme imkânı veya olasılığı bulunmak: Şimdi gel de, bu hepsi birbirine benzeyen karı, kız kalabalığı içinde ma
devamlı borçlar bk. sürekli borçlar
çemirrenmek Kolunu veya paçalarını sıvamak, eteğini toplamak.
zaman çekerliği bk. Çekerlik.
Yeniçeşme Denizli ili, Beyağaç ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.