elini dişlemek

barmak dişlemek

Parmak ısırmak, şaşmak.

dişlemek

(-i) 1. Bir şeyin bir parçasını ısırmak veya koparmak: Bu elmayı kim dişledi? 2. Çiğnemek: “Ağızlarına attıkları üzüm tanelerini dişleyip ilk yudumları içtikten sonra birbirlerine baktılar.” -T. Buğra.

Yedi yaşındaki çocuklar...

aç elini kora sokar

“aç insan, geçimini sağlamak için kendisini her türlü tehlikeye atar” anlamında kullanılan bir söz.

bir elini bırakıp ötekini öpmek

aşırı saygı göstermek.

(bir şeye) elini sürmemek

1) eliyle dokunmamak; 2) mec. hiç karışmamak, bir şey yapmamak: “O gün akşamı böyle ettik, kimse elini işe sürmedi.” -M. İzgü. 3) mec. bir işi kendine yakıştırmayarak tenezzül etmemek; 4) mec. ilgi göstermemek.

(bir yerden, bir şeyden) elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)

1) uğramaz olmak; 2) uğraşmamak, ilgilenmemek: “Ben artık öyle şeylerden elimi ayağımı çektim.” -O. C. Kaygılı. 3) o şeyle ilgisini kesmek: “Odasına kapandı, aylarca dünyadan elini eteğini çekti.” -R. H. Karay.

(birinden) şeytan elini çekmiş

uygunsuz bir iş yapacak veya kötülük düşünecek durumu olmayan çok yaşlı kimseler için kullanılan bir söz.

dünyadan el etek (veya elini eteğini) çekmek

bir kenara çekilip çevresiyle ilgisini kesmek, toplumun yaşayışına karışmamak, dünya işleriyle ilgilenmez olmak: “Yedi saatlik evliler, şimdiden mi dünyadan el etek çekiyor?” -N. F. Kısakürek.