eğreti

eğreti

sf. 1. Belirli bir süre sonra kaldırılacak olan, geçici, muvakkat: “O gün için oraya eğreti olarak getirilmişe benziyordu.” -A. İlhan. 2. İyi yerleşmemiş, yerini bulmamış olan: “Konuk kadının durgunluğu evdeki tedirginliktendi, iğne üstünde oturuyormuşçasına eğretiydi duruşu.” -B. Günel. 3. Takma: Eğreti diş. Eğreti bacak. 4. Belli belirsiz. 5. Uyumsuz, yakışmamış. 6. zf. İyi yerleşmemiş, yerini bulmamış bir biçimde: “Ayakları karada ama eğreti duruyorlar rıhtım taşları üzerinde.” -Z. Selimoğlu. 7. zf. Üstünkörü, ciddiye almadan: “Her işi eğreti yapar oldun, her işi ucundan tutar oldun.” -S. Ayverdi.

eğreti Fr. Accidentel
eğreti

Bir işin gelişigüzel yapılması.

eğreti

Eğrelti otu

eğreti

bk. eğretileme.

eğreti

Semerlerin ön ve arka kısımlarında bulunan yarım çember biçiminde şişkinlikler. (*Yalvaç -Isparta)

---

eğreti ile benzer kelimeler

eğreti almak ödünç almak.

eğreti asalak İng. temporary parasite Çok kısa bir süre, o da karın doyurmak üzere konakçıya tırmanan, bunun dışında özgür yaşayan asalak; geçici asalak.

eğreti ata binen tez iner emanet ata binen tez iner.

eğreti kuyruk tez kopar “temeli olmayan işlere güvenilmez” anlamında kullanılan bir söz.

eğreti oturmak bir yerde çok kısa süre kalacakmış gibi oturmak.

eğreti verme İng. borrowed Nesneyi bedava kullanma ve belirli bir süre bitiminde geri verme koşuluyla başkasına geçici olarak verme.

eğreti vermek ödünç vermek.

eğreti yapı İng. hutment Sazdan, kamıştan ya da yeğnil madenlerden yapılmış, insanların barınmasına ya da mallarını saklamasına ayrılmış yapı.

---