eğilim

eğilim

a. 1. Bir şeyi sevmeye, istemeye veya yapmaya içten yönelme, meyil, temayül, tandans: “İnsanoğlunun, yaradılıştan medeniliğe eğilimi vardır.” -N. Ataç. 2. Para piyasalarında zamanla oluşan değişim, alım satım işlemleriyle ilgili iniş çıkış seyri.

eğilim Fr. inclination
eğilim Fr. Déviation
eğilim İng. trend
eğilim İng. inclination

Bir nesneye, bir varlığa karşı duyulan duyguların belirlediği tutum; duyguların etkisiyle belli bir ereğe girişme isteği. // Ahlak felsefesinde Kant "eğilim ahlakı"nın karşısına kendi "ödev ahlakı"nı koyar. Oysa, örneğin Schiller ödev ve eğilimin uyumunu ülkü olarak görür.

eğilim İng. inclination

Eğilim gösteren hareket.

eğilim İng. trend

(Zaman dizileri) Zaman dizisi gibi sıralı bir dizinin, salınım ve rasgele bileşenlerle uzun dönemde gösterdiği artma-azalma devinimi.

eğilim İng. trend

Bir tesadüfi değişkene ait değerlerin, belli bir zaman döneminde oluşan bir yöndeki hareketi.

eğilim İng. tendency

Bireyin belli bir görüş, kanı, tutum ve davranışa olan yatkınlığı; yetenek ve beceri kazandıran bir ilgi alanına olan yakınlığı.

eğilim Osm. temayül, meyil

Yazarın herhangi bir görüş ve düşünceye yatkınlığı.

---

eğilim ile benzer kelimeler

ana eğilim İng. central tendency Bir toplumsal kümenin ya da bir olgular yığınının temel, ortalama ya da ortaklaşa özelliği.

belirlenimsel doğrusal eğilim İng. deterministic linear trend

belirlenimsel eğilim İng. deterministic trend

çok terimli eğilim İng. polynomial trend (Zaman dizileri) Zaman ya da uzay içerisinde sıralanmış bir diziye uyan ve genel biçimi, ( ) olan eğilim.

çoktürel eğilim İng. heterogeneous trend

çözümsel eğilim İng. analytic trend (Zaman dizileri) Bir matematiksel işlev biçiminde verilen eğilim. Örneğin zaman değişkesinin çok terimli olması gibi.

değişen eğilim İng. changing trend

dışsatım karşıtı eğilim İng. bias against exports Genellikle dışalım ikamesine dayalı sanayileşme stratejisini benimseyen ülkelerde dışsatıma yönelik üretimin ikinci planda kalması.

---