eğik

eğik, -ği

a. 1. mat. Dik veya paralel olmayan doğru. 2. sf. Yatay bir çizgi veya düzlemle açı oluşturacak biçimde olan, yalman, mail, şev. 3. sf. Eğilmiş olan, dik veya düz olmayan. 4. sf. Bükülmüş: “Başı yine yere eğik, sol kolu yine kalçasındaydı.” -Ö. Seyfettin.

eğik Fr. Clivus
eğik Fr. incliné, ée
eğik İng. italic
eğik İng. slant
eğik

bk. eğik çizgi.

eğik Osm. münharif

(biyoloji)

eğik Osm. mâil

(matematik)

---

eğik ile benzer kelimeler

ayağa eğik cephe İng. high front support Ellerin, ayaklardan daha yüksek bir düzeyde dayalı bulunduğu eğik cephe duruşu.

başa eğik cephe İng. low front support Ellerin ayaklardan daha alçak bir düzeyde dayalı bulunduğu eğik cephe duruşu.

başın art eğik kası Dgr. anat. musculus obliquus capitis caudalis anat. İkinci boyun omuru olan axis’in proc. spinosus’u ile ala atlantis arasında uzanan, başın gerilmesinde, tespitinde ve birinci boyun omuru olan atlas'la, ikinci boyun omuru...

başın ön eğik kası Dgr. anat. musculus obliquus capitis cranialis anat. Birinci boyun omuru olan atlas kemiği kanadıyla proc. jugularis arasında uzanan bir kas, muskulus oblikus kapitis kranyalis.

eğik biçme a. mat. Ekseni tabanına dikey olmayan biçme.

eğik büzük Porsumuş, eğilmiş, kırılmış eşya ya da sebze.

eğik çap İng. diameter conjugata anat. Symphysis pelvina'nın ön ucundan promontorium’a uzanan eğik hat, diameter konjugata.

eğik çekim İng. lateral shot, canted shot Sinema/TV. Eğik çerçeveleme sonucu, görüntünün sağa ya da sola eğik olarak yer aldığı görüntü.

---