edim

edim

a. 1. Yapılmış, gerçekleşmiş iş, amel, fiil: “Günlük yaşamımıza şöyle bir baksak her edimimizin altında umutluluk bulunmadığını görürüz.” -M. C. Anday. 2. fel. İnsan davranışı. 3. huk. Alacaklının isteyebileceği ve borçlunun yapmak zorunda olduğu davranış, ivaz. 4. ruh b. Belirli bir durumla karşılaştığı zaman kişinin yapabildiği davranış.

edim İng. act

1. (Skolastik felsefede) Aristoteles'in energeia = gerçekleşme, etkinleşme kavramının çevirisi. Her değişme a. olanaklı; b. tamamlanmak üzere, gerçekleşmek üzere; c. tamamlanmış durumda olabilir. Aristoteles gizil olmayı, olabilir durumda olmayı dile getiren a ile bu değişmenin sonucu olan gerçekleşmiş olmayı dile getiren c arasında bulunan b durumunu genellikle energeia olarak belirtir. 2. (Yeni Felsefede) İnsan bilinç ve eyleminin tek tek davranışları; edimin varlığı gerçekleşmeye dayanır; nesnel olarak verilmiş değildir, ancak gerçekleşmede kavranılır olur. Her edimin özünde bir şeye yönelme, bir şeyi erek edinme vardır.

edim

edâ, ıvaz.

edim İng. performance

Belirli bir iş durumuyle karşılaştığı zaman kişinin yapabildikleri.

edim İng. act

Çeşitli güdülerden kaynaklanan ve tanısal bir içeriği olan amaçlı davranış.

---

edim ile benzer kelimeler

edim bilimi a. Dil hareketleriyle onu algılayan insan arasındaki ilişkiyi inceleyen dil bilimi dalı.

edim ölçeri İng. performance test Çözümleri öncelikle devimsel davranışlara dayanan ölçer.

güç edim Fr. Dyschésie

karşı edim ıvaz, mukabil edâ.

Ödevlik edim İng. Prestation

simgesel edim İng. symbolic act Yürüyemeyen çocukların yürüyebilmelerini sağlamak amacıyla kollarından tutarak cami kapısı önünde sallama; yeni doğan çocukları, birlikte getirdiklerine inanılan pisliklerden arıtmak amacıyla beşik altından geçirme; sıtmalıları sağaltmak i...

yok edim İng. annihilation (anilasyon) Çeşitli yapıdaki parçacıkların yok edici yayınımı sonucu], bir parçacık ile karşı parçacık arasında oluşan etkileşim.

---