durgun

durgun

sf. 1. Sakin: “Deniz masmavi, hava durgun, her taraf ılıktı.” -R. H. Karay. 2. mec. Neşesiz, keyifsiz, sessiz: “Öteki durgun bir Anadolu köylüsü idi.” -F. R. Atay. 3. mec. Canlı olmayan, sönük, hareketsiz: “Harp hemen tesirini gösterdi. Piyasa durgun.” -Ö. Seyfettin.

durgun İng. static

1.Hareketli (dinamik) olmanın zıttı olan sürekli hareketsiz veya dengede olma durumu. 2.Atmosferik elektrik yükü veya diğer elektrik kaynakları nedeniyle radyo dalgaları ile olan girişim. 3.Büyümenin ve üremenin kontrol altına alınması veya önlenmesi, bakteriyostatik gibi.

durgun Osm. sâkin

(coğrafya)

Durgun Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Dingin, sakin. 2. Canlı olmayan, hareketsiz

---

durgun ile benzer kelimeler

durgun ayrım İng. slow scene Sinema/TV. Durgun çekimlerin birbirini izlemesinden oluşan, ağır, devinimsiz ayrım. Devingen ayrımın karşıtı.

durgun çekim İng. slow shot Sinema/TV. 1. İçinde fazla devinim olmayan, gerilimsiz, çatışmasız, ağır gelişen çekim. 2. Alıcı devinimlerinin az olduğu ya da hiç yer almadığı çekim. Devingen çekimin karşıtı.

durgun dizi İng. stationary sequence ( )

durgun durum bk. durağan durum

durgun enerji İng. rest energy Bir parçacığın durgun kütlesine eşdeğer olan enerji (Eo). Eo=moc²o (mo = durgun kütle; co= ışık hızı)

durgun faz İng. stationary phase Analit türlerinin dağılabildiği bir katı veya tutuklanmış bir sıvı.

durgun faz kütle aktarım terimi İng. stationary phase mass-transfer term Analit moleküllerinin durgun fazla ters yönde hareket etmesinin bir ölçüsü.

durgun film İng. slow film Sinema Büyük bir bölümü durgun çekimlerden, durgun ayrımlardan oluşan, yavaş dizemli, gerilimi az ya da gevşek, çatışmasız film. Devingen filmin karşıtı.

---