dudak

dudak, -ğı

a. 1. Ağzın, dişleri örten ve dışarıya doğru az veya çok kıvrılan üst ve alt kenarlarından her biri: “Birdenbire kavalı dudaklarına götürdü ve üfürmeye başladı.” -H. E. Adıvar. 2. mec. Ağız: “Eve dudağınızda bir şarkı ile dönüyorsunuz.” -H. Taner.

dudak Fr. Lèvre
dudak

Sapanın kullanılmasına yarayan kol.

dudak İng. lip

Birçok hayvanlarda ağız açıklığını çevreleyen ve genel olarak iki parça olan etli yapı.

dudak

Alt çene ile üst çeneyi birleştiren, dişleri örten ve konuşma sırasında yuvarlak ünlüler ile dudak ünsüzlerinin boğumlanmasında başlıca etken olan organ. Bu organ alt dudak ve üst dudak olmak üzere iki parçadan oluşmuştur.

dudak Osm. şefe

(biyoloji, zooloji)

dudak Lat. labrum

Birçok hayvanda ağız açıklığını çevreleyen ve genel olarak iki parça olan etli yapı.

dudak İng. labium

1. Böceklerde birleşmiş halde bulunan ikinci maksil parçası. 2. Gastropod kabuğunun ağzının iç kenarı. 3. Labiyum.

dudak İng. lip

Birçok hayvanlarda ağız deliğini çevreleyen ve genel olarak iki parça olan etli yapı.

---

dudak ile benzer kelimeler

alt dudak , -ğı a. anat. 1. Dudaklardan altta bulunanı. 2. hay. b. Böceklerin ağız sisteminde bulunan alt parça. İng. labium 1. Böceklerde, birleşmiş hâlde bulunan ikinci maksil parçası. Labyum; 2. Gastropod kabuğunun ağzın...

alt-dudak İng. labium (karşılık: labyum), (Lat. labiurn = dudak): Böceklerde birleşmiş halde bulunan ikinci maksil parçası.

burun kanadı ve üst dudak ortak kaldırgısı Fr. Maxilo-labi-nasal, élévateur Commun de l'aile du nez et de la lèvre supérieure

cumba dudak Fr. Lèvre de tapir

çene dudak altı Fr. Sous-maxillo-labial

çene-dudak altçıl Fr. Sous-maxillo-labial

çene-dudak -burunsal Fr. Maxilo-labi-nasal, élévateur Commun de l'aile du nez et de la lèvre supérieure

çene-dudak üstçül Fr. Sus-maxillo-labial

---