donuk

donuk

sf. 1. Parlak olmayan, mat (II): “Donuk ışıkta birçok fokun mağaraya girdiğini görmüş.” -Halikarnas Balıkçısı. 2. Canlılığı olmayan, fersiz (göz): “Bakarsınız donuk bakışlı, alık suratlı bir adam onların elinde bir dâhi çehresi alıvermiş.” -H. Taner. 3. mec. Canlılığı az olan, durgun, uyuşuk (kimse): Donuk bir adam.

donuk İng. opaque

Saydam olmayan; ışığın önemli bölümünü saçarak öteye geçirmeyen.

donuk

bk. dunuk

---

donuk ile benzer kelimeler

donuk donuk zf. 1. Canlılığı olmayarak: “Zeki ve yuvarlak yüzlü bir çocuk, kendinden büyük kılıcına sarılmış, bakıyor.” -F. R. Atay. 2. Rengini ve parlaklığını yitirmiş, mat bir biçimde: “Pirinç kakmaları ışıldayan hamam kapısını iterek içeri girdi.” -C. Uçuk.

donuk açınık Fr. voyelle terne Ö açınığına denir.

donuk görüntülük İng. mat(t, te) screen, mat(t, te) white screen Sinema Parlaklığı her görüş açısından aynı olan, yansıtıcı özellikte perde.

donuk usyarılım İng. catatonic schizophrenia Belirtileri özellikle devimsel alanda gelişen, kimi durumlarda devinimlerde donukluk, tutukluk ve olumsuzluğa yol açan, kimilerinde ise aşırı hareketlilik, coşkusal patlama ve taşmalar biçiminde ortaya çıkan usyarılım türü.

donuk yüz bk. duyarkat yüzü

donuk yüzey İng. dull surface Parlak olmayan, donuk görünüşteki metal yüzeyi.

tam donuk yayıcı İng. uniform diffuser Gelen ışığın doğrultusu ne olursa olsun, ışıklılığın doğrultuya bağlı olmadığı yüzey.

---