dolaylı türetim

dolaysız türetim

(…)

koşullu türetim

(...) (…) biçimindeki bir çıkarımda sonucun öncüllerden çıktığını göstermek üzere, (…) öncüller kümesinden (…) artbileşenini türetme işlemi.

türetim

1. Bir işlevin türevimi alma. 2. Birtakım varsayımlardan yola çıkarak doğabilimsel bir yazım geliştirme.

bk. tümden...

türetim dönüşümü

(…)

açıklayıcı dolaylı tümleç

Bir cümlede asıl tümleçten sonra gelerek onu açıklayan ve aynı ad çekimi ekini almış olan kelime veya kelime grupları: Mümtaz, yukarıya, annesinin yanına çıktığı zaman, demin gelen kadının on sekiz, yirmi yaşlarında bir kız olduğunu anlamışt...

dolaylı

sf. Doğrudan doğruya olmayan, dolayısıyla olan, vasıtalı, bilvasıta, endirekt: “Sözler ve eylemler birincil anlamlarını yitirdiler, her şey yollardan bir başka şeyin göstergesi hâline geldi.” -E. Şafak.

dolaylı adlama

(Söz sanatı terimi) Bir cins ismiyle özel bir adı veya özel bir adla bir cinsi anlatma yolu. Peygamberin zamanında. Hoca merhumun fıkraları. O, ne yezittir o. Firavunluğu tuttu, gibi.

dolaylı adres