doğurucu

doğurucu

sf. Yeni düşünceleri ortaya koyan (kimse), üretken, yaratıcı: Ziya Gökalp'ın kuvvetli bir hafızası, doğurucu bir muhayyilesi vardı.

doğurucu

Gebe

doğurucu İng. viviparous

Yavrunun embriyo ya da fetüs devrelerini dişinin eşey kanallarında ya da döl yatağında tamamladıktan sonra canlı olarak dışarıya çıkarıldığı ya da doğurulduğu, tek delikliler dışta kalmak üzere bütün memeliler, bazı sürüngen, kurbağa ve balıklar gibi canlılar. Vivipar.

doğurucu İng. viviparous

(karşılık: vivipar), (Lat. vivus = canlı, Lat. parère = doğurmak): Tek delikliler dışta kalmak üzere bütün memelilerde, bazı sürüngen, kurbağa ve balıklarda olduğu gibi, yavrunun embriyon ve fetüs evrelerini dişinin eşeylik kanallarında ya da döl yatağında tamamladıktan sonra canlı olarak dışarıya çıkarılması.

---

doğurucu ile benzer kelimeler

canlı doğurucu İng. internal live bearer Yumurtaların vücut içinde döllenmesi sonrası yavruları canlı doğuran organizma.

doğurucu katman Lat. stratum germinatium Deri epidermisinin stratum bazale ve stratum spinozum katmanlarının her ikisine birden verilen ad, stratum germinatium. İng. stratum germinativum anat. Deri epidermisinin st...

---