diş kökü kabuğu

diş kökü kabuğu Osm. kışr-ı sin

(biyoloji, zooloji)

diş kökü kabuğu İng. cement

Dişin çene kemiği içinde kalan kök bölgesini örten kat.

diş kökü kabuğu ile benzer kelimeler

İng. tooth root

Dişin çene kemiği içine gömülü olan bir ya da birkaç dallı uzantısı.

Dgr. anat. radix dentis

anat. Dişlerin, alt ve üst çene alveollerine gömülmüş olan kısmı.

sf. 1. Çıkıntıları olan. 2. zf. Çıkıntılı bir biçimde: Elmayı ısırmış.

Sığır, davar kovalama ünlemi

Bir yüzeyin pürüzlü, , pütürlü olduğunu anlatır.

Diş geçirmek

a. db. Bir adın eklerine bölünemeyen anlamlı en küçük parçası, isim kökü.

İng. nominal root

(Derleme. isim kökü, isim soyundan kök, kök isim) Bir sözcüğün ad olan ve bölünemeyen anlamlı parçası: Ev, el, baş, araba, kana...

İng. radix pulmonis

anat. Akciğerlerin göbeğinden akciğerlere giren bronş, damar ve sinirlerin oluşturdukları kök, radiks pulmonis.

a. bit. b. Güney Amerika'da yetişen, kusturucu niteliği olan bir kök, ipeka (Cephaelis ipeca cuanha).

İng. acetyl group

Asetil grubu.

İng. acid radical

Bir asit molekülünün, yükünleştiğinde protonlarından ayrılan ve tepkimelerde tek bir parça gibi davranan NO3-, SO24 gibi, eski yüklü parçası.

Osm. cezr-i hâmız

(kimya)

'd', 'i', 'ş', ' ', 'k', 'ö', 'k', 'ü', ' ', 'k', 'a', 'b', 'u', 'ğ', 'u', şeklindedir.
diş kökü kabuğu kelimesinin tersten yazılışı ' uğubak ükök şid' diziliminde gösterilir.