dip

dip, -bi

a. 1. Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü: “Denizin dibinde oltanın ucu, etrafında izmaritler oynaşıyor.” -A. Ümit. 2. Taban: Tencerenin dibi. 3. Dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı: “Erkeklerin hepsi duvar dibindeydiler şimdi.” -A. Kulin. 4. Kapalı bir yerin kapıya göre en uzak bölümü: “Karagöz perdesinin karşısına dizilmiş koltuklardan en diptekine oturdu.” -A. İlhan. 5. hlk. Arka, kıç: “Hepsi de tavuğun dibinden sabah sabah çıkmış, taptazedir.” -E. E. Talu.

dip Fr. Base
dip Fr. Fondement, anus
dip

1. Havuç. 2. Lahana. 3. Yerelması. 4. Şalgam. 5. Pancar ve kökü, şeker pancarı.

dip

Tütün bitkisinin en dipteki yaprakları: Bugün dipleri kırdım.

dip

Çam ağacının kökü ve çırası.

dip

Pek, çok anlamında kullanılır: Davarlar dip güzel.

dip

Bekâret.

dip

Kırmızı pancar

dip İng. cap (İngiltere'de), base (Amerika'da)

Lambanın, taşıyıcısına takılmasına ve elektrik bağlantısının sağlanmasına yarayan bölümü.

dip İng. deep

İktisadi çevrimdeki daralmanın en alt noktaya ulaşması, diğer bir ifadeyle daralmadan tekrar genişlemeye geçisi yansıtan dönüş aşaması. krş. doruk

dip Osm. ka'r

(midede) (biyoloji, coğrafya)

dip İng. background

Sinema/TV. Görünçlüğün gerisinde yer alan, geriye düşen yerler. Ön karşıtı.

dip (I)

Kök

dip (II)

Deyip

dip (III)

(Kadeh ve sinide) ayak

Dip İng. Fond

---

dip ile benzer kelimeler

dip ağı a. Palamut vb. balıkları avlamak için denizin dibine atılan ağ. Palamut vb. balıkları avlamak için denizin dibine atılan ağ.

dip ağrısı Fr. Proctalgie

dip akım Fr. Proctorrhée

dip alay Merkez alayı

dip aşındırması Fr. creusement vertical (coğrafya)

dip bağı Ahırlarda hayvanları bağlamaya yarayan ip.

dip bakım Fr. Proctoscopie

dip balıkçılığı a. Dipte yaşayan su ürünlerinin avlanılma işi. İng. bottom fishing Dipte veya diple bağlantılı yaşayan su ürünlerinin avlanması.

---