dinlemek

dinlemek

(-i) 1. İşitmek için kulak vermek: “Konağın hesabını sen söylersin, ben de dinlerim.” -A. Ş. Hisar. 2. Birinin sözünü, öğüdünü kabul edip gereğince davranmak: Beni dinlersen bu işten vazgeç. 3. Kulakla veya dinleme aletiyle hastayı muayene etmek: “Doktor kalkar. Kulağını bu gösterilen yere dayar. Dinler.” -Ö. Seyfettin. 4. mec. Uymak, baş eğmek, itaat etmek: “Şaşkınım, çenem, dudaklarım, dilim sanki artık beni dinlemiyorlar.” -A. Ümit.

---

dinlemek ile benzer kelimeler

diñi diñlemek, (diñicilik eylemek, din dinlemek, dinü dinlemek) İki kişinin hafifçe konuştuğu sözlere kulak vermek

anlayıp dinlemek bir olayı iyice anlamak.

başını dinlemek kafasını dinlemek: “Robenson, akıllı Robenson'um / Ne imreniyorum sana bilsen / Göstersen adana giden yolu / Başımı dinlemek istiyorum” -C. S. Tarancı.

cankulağı ile dinlemek çok dikkatli dinlemek: “Atölyede duyduğum kelimeleri, cümleleri cankulağı ile dinliyor, bunları aynen Fransızlar gibi kullanmak için can atıyordum.” -B. R. Eyuboğlu.

diñ dinlemek bk. diñi dinlemek

diñü dinlemek bk. diñi dinlemek

kafa (veya kafayı veya kafasını) dinlemek 1) zihni yoran sorunlardan uzak kalmak; 2) sessiz, sakin kalmak: “Bir dakika kafamı dinleyip başka şeylerden bahsetmek ihtiyacı duyduğum zaman...” -S. F. Abasıyanık.

kendini dinlemek 1) hastalık kuruntusu içinde bulunmak; 2) yalnız, sakin kalmak.

---