dikme

dikme

a. 1. Dikmek işi. 2. Ahşap yapılarda pencere ve kapı yanlarına dikilen direklerden her biri. 3. mec. Bir evde aileyi sürdürecek olan tek çocuk. 4. hlk. Ağaç, direk. 5. hlk. Fidan, yeni dikilmiş fidan. 6. den. Yük kaldırmakta kullanılan bir direkli maçuna. 7. mat. Dikey olan doğru veya düzlem, amut.

dikme

Yokuş

dikme

1. Fide. 2. Elle dikilen tohum. 3. Tohumluk soğan, ıska.

dikme

1. Fidan, yeni dikilmiş fidan. 2. Fidanlıktan çıkmış ağaç. 3. Yerinden sökülmemiş ağaç kütüğü. 4. Çelikleme yoluyle dikilen kavak ve söğüt fidanı. 5. Budanmış palamut ve meşe ağacı. 6. Ağaç direk, kalas. 7. Genç fidan ve ağaç dallarından yapılan kazık. 8. Kağnıyı durdurmak için kullanılan ve boyunduruğun üst tarafında bulunan ağaç kazık. 9. Kağnıya dikilen ucu çatallı ağaç, çadır direği. 10. Bir yapıda dikey olarak dikilen direk. 11. Yazın koyunları yatırmak için çevresine parmaklık çekilerek yapılan yazlık ağıl.

dikme

Bacak.

dikme

1. Bir şehre dışardan gelip yerlilerden kız alan erkek. 2. İç güveyisi. 3. Bir ailenin tek çocuğu.

dikme

1. Dikey. 2.bk. dikeme.

dikme

Yeni dikilmiş fidan

dikme Osm. dikme

Mobilyanın düşey yöndeki çatkı parçalarına verilen ad.

dikme İng. Upright

Yüksek atlamalarda, aşılması gereken çıtayı taşıyan ayakların konduğu direklerden her biri.

dikme İng. perpendicular

Bir noktadan bir çizgiye ya da bir yüzeye dik açı altında inen doğru.

dikme İng. post, upright beam

(Mimarlık) 1. Çatılarda dikine konulan ve üzerlerine çatı aşıklarının çakıldığı babaların her biri. 2. Pencere ve kapı kenarlarına konulan direklerin her biri.

dikme İng. normal, perpendicular

1. Bir doğru için, belirli bir noktadan geçerek doğruya inilen ya da çıkılan dik doğru. 2. Bir düzlem için, belirli bir noktadan geçerek düzleme inilen ya da çıkılan dik doğru.

dikme Osm. gars

(tarım)

dikme Osm. amud

(matematik)

dikme

Sabanın alt kısmını oluşturan saçın kenar kısmını bükmekte kullanılan araç. (- Maraş)

dikme (I)

Fidan; dikilip yetiştirilen şey; yetiştirilmiş olan

dikme (II)

Destek, dayak

Dikme

Ağrı ili, Tutak ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Dikme

Bingöl ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Dikme

Bitlis ili, Sarıkonak bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Dikme

Kars ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Dikme

Kayseri ili, Yahyalı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Dikme

Şanlıurfa ili, Çamlıdere bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Dikme Osm. Dikme
Dikme İng. Montant

---

dikme ile benzer kelimeler

dikme ayağı Osm. mevki-i amud (matematik)

dikme çelik Yere dikilmiş bir direk üzerine çelik konarak oynanan çelik çomak oyunu.

dikme tablet İng. propped tablet Özel aletler yardımıyla enjekte edilerek veya deride yapılan küçük bir kesikten sonra deri altına uygulanabilen, genellikle hormon içeren ve sıkıştırılmış, silastik kauçuk ve polilastik tiplerinde hazırlanan küçük bir tablet çeşidi, pele...

ikincil dikme İng. binormal Bir eğri üzerindeki P noktası için, P deki dokunum düzlemine dik olan ve F den geçen doğru.

kayış dikme tığı Kayış dikmekte kullanılan keskin kenarlı, sivri uçlu tığ. (*Yalvaç -Isparta)

orta dikme a. mat. Bir doğru parçasına orta noktasında dik olan doğru. İng. perpendicular bisector Düzlemde ya da uzayda bir doğru parçasına orta noktasında dik olan doğru ya da düzlem, Anlamdaş. dikortay.

orta dikme düzlemi İng. perpendicular bisecting plane Uzayda [AB] doğru parçasının orta noktasından geçen ve bu doğru parçasına dik olan düzlem. (...)

ortak dikme İng. common perpendicular (...) Fr. perpendiculaire commune (matematik)

---