diklik

diklik, -ği

a. Dik olma durumu.

diklik İng. escarpement

Kayalık, dikeye yakın sarp yamaç.

diklik İng. orthogonality

1) İki olasılıksal değişken ya da bu değişkenlerin doğrusal işlevleri bağımsız olduğunda değişkenlerin birbirine göre durumu. 2) Bir deney tasarımında, gözlenmiş değişkenler ya da bunların doğrusal birleşimleri bağımsız olduğunda bu tasarımın durumu.

diklik İng. pitch (of sound, of a note)

Sinema/TV. Bir sesin incelik ya da kalınlık derecesi. (Diklik, doğrudan doğruya yinelenime bağlıdır. Sesin saniyedeki titreşim sayısı olan yinelenim fiziksel bir olaydır. Bu olayın kulağımızdaki etkisi ruhbilimseldir ve diklik denir. Yinelenim değiştikçe diklik de değişir; diklik derecesine göre seslerin incelik ya da kalınlık durumu ortaya çıkar).

diklik İng. kurtosis

Oransal ölçümlü verilerde dağılımı belirleyen ölçümlerden biri olan ve eğrinin normal dağılıma göre ne kadar yassı veya yüksek olduğunu gösteren aralık.

---

diklik ile benzer kelimeler

başı diklik , -ği a. Başı dik olma durumu.

diklik simgesi İng. perpendicularity symbol ( )

---