diken

diken

a. 1. Bazı bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu vb. bölümlerinde ve bazı hayvanların derisinde bulunan sert, ucu sivri ve batıcı çıkıntılardan her biri: Gül dikeni. Kirpinin dikenleri. 2. Bu çıkıntıları çok olan bitki.


diken

Yokuş.


diken

Sarı.


diken Osm. şevk

(botanik)


diken

hlk. Papillomatozis.


diken

1. Kılçık. 2. Arı ve buna benzer zokucu hayvanların iğnesi


Diken Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Kimi bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu gibi bölümlerinde ve kimi hayvanların derisinde bulunan sert, sivri çıkıntı.


Diken Osm. Şevk

diken ile benzer kelimeler

(birinin) tüyleri diken diken olmak

üşümekten veya korkmaktan vücuttaki kılların dipleri kabarıp kıllar dikilmek: “Hayret! Bu tür yakıştırmalardan tüylerimin diken diken olduğunu sanırdım.” -A. Ağaoğlu.

(birinin) tüylerini diken diken etmek

korkutmak, tiksindirmek: “Ne vahşi, ne korkunç; insanın tüylerini diken diken eden bir ölü sessizliği var.” -O. V. Kanık.

diken diken

sf. 1. Dikeni bol. 2. Dik duruma gelmiş, dikleşmiş: “Savcı, bıyıkları, saçları , dinliyordu.” -A. Gündüz.

diken diken olmak

dik duruma gelmek, dikleşmek: “Kâhyamın, pos bıyıkları kirpi sırtı gibi diken diken oldu.” -R. H. Karay.

abdominal diken

Lat. abdominal spina

Balık vücudunun karın bölgesinde yer alan bir diken.

bir ağaçta gül de biter diken de

“bir aileden iyi adam da çıkar, kötü adam da” anlamında kullanılan bir söz.

diken ağacı

Akasya.

diken altı çukuru

İng. fossa infraspinata

anat. Kürek kemiğinin yan yüzünde, spina scapulae'nin arka tarafında bulunan çukurluk, fossa infraspinata.


"diken" karakter analizi

  • diken, 5 karakter ile yazılır.
  • d harfi ile başlar, n harfi ile biter.

Karakter dağılımı

  • 'd', 'i', 'k', 'e', 'n', şeklindedir.
  • diken kelimesinin tersten yazılışı ' nekid' diziliminde gösterilir.

(d,e,i,k,n) harflerinden ile oluşan bazı kelimeler

tüneldeki yılan

bk. Avrupa Para Yılanı Sistemi

kara semenderi
Lat. Mertensiella luschani

Kuyruklu iki yaşamlılar (Urodela) takımından, vücutları oldukça kalın, 17 cm

zindelik
, -ği

a. Dinçlilik, canlılık, sağlamlık.

zindeleştirmek

(-i) Zindeleşme işini yaptırmak.

ta kendisi

(ta kısa söylenir) o kimse, tastamam kendisi.

diken - Scrabble puan değerleri

HarfPuan
d3
i1
k1
e1
n1
Toplam puan değeri7