dibek

dibek, -ği

a. Taştan veya ağaçtan yapılmış büyük havan: Kahve dibeği.

dibek

Hayvanların su içmesi için ağaç ya da taştan oyulmuş yalak, çeşmelerdeki delikli taş tekne.

dibek

Ağaç yayıkların içindeki uzun ağaç sopa.

dibek

< ET tüb+ek: Büyükçe, ağaç havan (Erzincan Merkez)

dibek

Küçük havan

dibek

İçinde kahve ve benzeri şeylerin dövüldüğü büyük havan

dibek

Mısır dövmek için ağaç veya taştan oyulmuş tekne

dibek, [divek]

1. Bulgur yapmakta kullanılan taş düzen. (Yukarıdinek *Şarkikaraağaç -Isparta) 2. El tokmakları ile içinde keşkeklik buğday dövülen, çeşitli biçimlerde taş ya da ağaç araç. (Çarıksaray *Şarkikaraağaç, Çaltı, Yeşilköy *Gelendost -Isparta; *Terme -Samsun; Salman, Kuzköy *Akkuş -Ordu; Emeğil *Pınarbaşı -Kayseri) [divek] : (Baykara *Selim -Kars) 3. Haşhaş dövmekte kullanılan ağaç havan. (Güllüce *Gümüşhacıköy -Amasya) 4. Mutfakta bulunan içi su dolu oyuk taş. (*Senirkent -Isparta)

Dibek

Kastamonu ili, İnebolu ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Dibek

Mardin ili, Girmeli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Dibek

Şanlıurfa ili, Şehitnusretbey bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

dibek ile benzer kelimeler

dibek gibi 1) bütün ağırlığıyla: “Elbette otururuz televizyonun başına.” -M. İzgü. 2) şişmiş; 3) ağır, ağırlaşmış.

dibek kafalı sf. hlk. Anlayışsız, kaba, budala (kimse): “O Sülükoğlu'nu hasedinden çatlatacağız.” -E. E. Talu.

dibek tas Büyük, bakır maşrapa.

---