dalmak

dalmak, -ar

(-e) 1. Suyun içine bütün vücuduyla ve hızla girmek: “O çirkin, kaba kunduralarla sıcak günde serin denize dalmışım gibi rahatladım.” -A. Kutlu. 2. (nsz) Bir yerin içine girmek: “Hızla içeri dalıp mumun başında duran adama doğru iki adım attı.” -E. Şafak. 3. (nsz) mec. Kendini bilmez duruma gelmek, kendinden geçmek: Çocuk ateşi çıkınca daldı. 4. (nsz) Uyumak: “O serinlik içinde Tevfik dalmış. Uyandığı vakit güneş çoktan doğmuştu.” -M. Ş. Esendal. 5. mec. Başka bir şeyle uğraşamayacak veya başka bir şeyi düşünemeyecek biçimde kendini bir şeye kaptırmak: “Yemekten sonra yine tatlı tatlı memleket yârenliğine daldık kahvede.” -F. Otyam. 6. sp. Güreşte rakibinin belden aşağı bir yerini aniden tutmak.

dalmak

1. Kavgada birden saldırmak. 2. Köpek havlamak, saldırmak.

dalmak

Kaynamaya başlamak.

dalmak

Kadın başörtüsü.

dalmak

Dağılmak, krş. daalmak

dalmak

Dağılmak.

dâlmak

Dağılmak.

dâlmak

Dağılmak.

---

dalmak ile benzer kelimeler

(bir şeyin) telaşına dalmak herhangi bir şeyle ilgili olarak heyecanla, aceleyle, sıkıntıyla davranmak: “Karısı akşam telaşına dalmış, çardağın etrafında dolanıp duruyordu.” -N. Cumalı.

derin uykuya dalmak derin bir biçimde uyumak.

düşünceye dalmak derin derin düşünmek: “Rıhtımda bir aşağı bir yukarı dolaşanları seyre müsait bir iskemlede düşünceye daldım.” -S. F. Abasıyanık.

ebedî uykuya dalmak ölmek: “Bu mezarda iki harp ve aile kahramanı ebedî uykusuna dalmıştı.” -A. Gündüz.

esrara dalmak sırlara gömülmek: “Sular büsbütün kararınca Boğaz'ın hayatı da büsbütün esrara dalar.” -A. Ş. Hisar.

gaflet uykusuna dalmak (veya yatmak) 1) dalgınlıktan ileri gelen uyuşukluk içinde olmak; 2) idraksizlik, bilgisizlik, aymazlık içinde olmak.

gözü dalmak gözü bir noktaya dikili olarak dalgın dalgın bakmak.

hayale dalmak dış dünyadan uzaklaşarak gerçekleşmesi istenilen şeyleri veya hatıraları düşünmek.

---