daire

daire Ar. d¥¢ire

a. (da:ire) 1. Bir yapının konut olarak kullanılan bölümlerinden her biri, kat: “Bu koskoca binanın, pasajın arka tarafında bir kısım daireleri ayrıca kiraya verilmiş.” -H. F. Ozansoy. 2. Belirli devlet işlerini çevirmekle görevli kuruluşlardan her biri: “Eskiden hem bir dairede beraber bulunmuşlar hem de silah arkadaşlığı etmişlerdi.” -R. H. Karay. 3. Bu kuruluşların içinde çalıştıkları yapı. 4. Bir yapı veya gemide belli bir işe ayrılmış bölüm: “Yemeği, selamlık dairesinin üst katındaki yemek salonunda yediler.” -M. Ş. Esendal. 5. mec. Soyut kavramlarda belli sınır, ölçü: “Serkeşliklerden vazgeçerek edep ve itaat dairesine dönünüz!” -N. F. Kısakürek. 6. mat. Bir çemberin içinde kalan düzlem parçası. 7. müz. Saz takımında usul vurmaya yarayan tef.

daire İng. disc, disk

Bir çemberle iç bölgesinin birleşimi.

daire, çember Osm. dâire

(matematik)

daire

Aruz ölçüsünde birbirine yakın bahirlerin toplandığı ana bölümler.

dâire

(< Ar. dâ'ire) dâire, apartıman dâiresi

dâire

1) bölük. ~ mülkiyyeti: bölük iyeliği. 2) (Devlet dâireleri için) görevge.

---

daire ile benzer kelimeler

iç-teğet daire, iç-daire Osm. dâire-i dâhilî (matematik)

açık daire İng. open disk ( )

birim daire İng. unit circle Yarıçapı bire eşit olan daire.

çengi ölüsü çalgı (veya daire veya tef) ile kalkar “zevk ve sefa içinde ömür sürmüş bir kimse, en sıkıntılı günlerinde bile bu alışkanlığını bırakamaz” anlamında kullanılan bir söz.

daire kesmesi a. geom. Bir dairenin iki yarı çapı ile aralarındaki yayın çevrelediği alan.

daire parçası a. geom. Bir dairenin kirişi ile o kirişin yayı arasında kalan parça.

daire testere Osm. Daire biçiminde, ortası delik, çevresine diş açılmış çelik lama.

daire testere makinesi Osm. Yatay miline takılan daire biçimindeki testeresi ile değişik eğimlerde kesme yapan ağaçişleri makinesi.

---