dağıtmak

dağıtmak

(-i) 1. Toplu durumda bulunanları birbirinden uzaklaştırmak veya ayırmak: “Düşman ordusunu çil yavrusu gibi dağıtırlardı.” -Y. K. Beyatlı. 2. (nsz) Belli bir orana göre bölüştürmek, pay etmek, tevzi etmek: “Muhacir kümeleri arasında ekmek dağıtmakla uğraşan yaşlıca bir adama seslendi.” -P. Safa. 3. Herhangi bir şeyi ayrı ayrı kimselere vermek: “Selamlar dağıtarak telaşsız ve yorgun bana doğru yürüyordu.” -R. H. Karay. 4. Bir şeyin veya bir yerin düzenini bozmak: Odayı dağıtmak. Kâğıtları dağıtmak. 5. (nsz) İletmek, ulaştırmak. 6. mec. Bir topluluğun varlığına son vermek, feshetmek: Kooperatifi dağıttılar. 7. mec. Kurulu bir düzeni bozmak. 8. mec. Etkisini, gücünü azaltmak, gidermek. 9. (nsz) mec. Ne yaptığını bilmeyecek kadar içip kendinden geçmek. 10. (nsz) argo Değişik sebeplerle kendini koyuvermek, beklenmedik davranışlarda bulunmak.

dağıtmak

< ET tağ: dağıtmak || dağatmak || dağutmak

dağıtmak İng. dispatch
dağıtmak İng. distribute
dağıtmak İng. scatter

---

dağıtmak ile benzer kelimeler

adalet dağıtmak kanunların saydığı hakları sahiplerine vermek.

ağız dağıtmak Küfretmek, ağıza geleni söylemek, ağız bozmak.

ağzını burnunu dağıtmak (veya kırmak veya parçalamak) aşırı bir biçimde döverek perişan duruma getirmek.

beynini dağıtmak öldürmek.

çenesini dağıtmak iyice dövmek.

efkâr dağıtmak sıkıntıyı gidermek, üzüntüden uzaklaşmak.

hengini dağıtmak Yok etmek, onmaz hale getirmek, bozmak: Allahakgı ele bir yumruh vurramki hengin dağılar.

kendini dağıtmak 1) farklı işlerle aynı anda uğraşmaktan kötü durumda olmak: “Kendini böyle sağa sola dağıttıkça tadına varılmaz bir mutluluk, esenlik duyuyordu” -Halikarnas Balıkçısı. 2) ne yaptığını bilmeyecek kadar içip kendinden geçmek: “Onlar benim dostlarım, kendimi onların yan...

---