dağılmak

dağılmak

(nsz) 1. Toplu durumdayken ayrılıp birbirinden uzaklaşmak: “Zaten arkadaşlarımın her biri bir yana dağılmıştı,” -A. Ümit. 2. Değer ve birimler belli etkenlerle, oranlı olarak bölünmek. 3. Parçalanarak yayılmak, ufalanmak: “Kentin eski merkezindeki evler kendiliğinden yıkılıyor, bahçe duvarları dökülüp dağılıyordu.” -A. Kutlu. 4. Karışık duruma gelmek, düzeni bozulmak: “Siyah saçları hare hare suyun yüzüne dağıldı.” -C. Uçuk. 5. mec. Birliği, beraberliği bozulmak: Golü yiyince takım dağıldı. Babanın ölümünden sonra aile dağıldı. 6. mec. Bir topluluğun, kuruluşun varlığı son bulmak, fesholunmak, münfesih olmak. 7. mec. Yavaş yavaş kaybolmak, yok olmak.

---

dağılmak ile benzer kelimeler

ağızda dağılmak genellikle hamur işi, iyi pişmiş ve lezzetli olmak.

aklı dağılmak düşünceyi belli bir konu, sorun üzerinde toplayamamak.

çil yavrusu gibi dağılmak toplu olarak bulunan insanların her biri bir yana dağılmak: “Çocuklar çil yavrusu gibi dağıldılar, biz de baştaki boş çadıra gittik.” -O. C. Kaygılı.

efkârı dağılmak sıkıntı ve üzüntüden kurtulmak, rahatlamak, huzur bulmak: “Ona ne zaman rastlarsanız, konuşsanız içiniz açılır, efkârınız dağılır.” -H. Taner.

köşe bucağa dağılmak 1) her tarafa yayılmak: “Köşe bucağa dağılmış ürkek hizmetçilerini çağırır.” -A. Erhat. 2) darmadağın olmak.

niyaz dağılmak Yemek ya da lokma verilmesi

uykusu açılmak (veya dağılmak) uykulu durumu geçmek: “Aşağıdan bir şeyler dedilerse de uykusu açılmış olan nöbetçi hekim anlayamadı.” -M. Ş. Esendal.

---