çürük

çürük, -ğü

a. 1. Vurma veya sıkıştırma yüzünden vücutta oluşan mor leke: “Hemen her gece sille tokat adamakıllı dayak yiyor, her yanı çürük içinde.” -A. İlhan. 2. sf. Çürümüş olan: “Yabancı, kirli, çürük dişlerini göstererek gülümsüyordu.” -Ö. Seyfettin. 3. sf. Sağlam ve dayanıklı olmayan: “Çürükleri barındırmaz yaylaların yaylası.” -H. Taner. 4. sf. İş göremez, hastalıklı. 5. sf. mec. Sağlam bir temele veya kanıtlara dayanmayan: Çürük dava. Çürük iddia. 6. sf. mec. Sakat.

çürük

batıl. ~ işlem: batıl muamele.

çürük İng. carious

1. Diş veya kemikteki çürümeyle ilgili; çürümeye ait olan. 2. Çürük gösteren, çürümüş.

---

çürük ile benzer kelimeler

beyaz çürük Osm. Çam türü ağaçlarda lignin maddesinin mantarlarca yıkımlanması sonucu ortaya çıkan akçıl çürümeler.

çerik çürük Bölük, parça, işe yaramayan şey.

çerük çürük 1. Olgunlaşmamış, ezilmiş veya çürümüş meyve. 2. Kırık dökük eşya.

çürük akçe Osm. Mağşuş akçe, kemayar akçe Ayarı düşük, karışık ve değeri düşük maden para.

çürük ay Sebzelerin çabuk çürüdüğü temmuz, ağustos ayları.

çürük boya a. Doğal olmayan ve basit kimyasal yollarla elde edilen boya.

çürük buhar İng. waste steam İşlemlerde geri dönen su buharı.

çürük çarık sf. Sağlam olmayan, işe yaramaz: “Ev bize dar geliyor, , akarı kokarı eksik değil.” -N. Kurşunlu.

---