çubuk

çubuk, -ğu

a. 1. Körpe dal: “Asma çubukları taze de duman yapıyor, duman kaçtı gözüme.” -C. Uçuk. 2. Değnek biçiminde ince, uzun ve sert olan şey: “Sıcak bir demir çubuktan niçin elini çekiyorsun?” -H. C. Yalçın. 3. Tütün içmek için kullanılan uzun ağızlık. 4. Kumaşta düz çizgi. 5. den. Ana direkler üzerine sürülen ikinci ve üçüncü direk parçası.

çubuk Fr. Tringle
çubuk İng. bar
çubuk İng. bar
çubuk

bk. ince şerit

çubuk İng. bar

Yuvarlak ya da köşeli arakesitte, boyu, birkaç cm'lik yüksekliğinin çok fazla katında olan, haddelenmiş ya da çekilmiş metal parça.

Çubuk, -k'u

öz. a. (çu'buğu) Ankara iline bağlı ilçelerden biri.

Çubuk

Gaziantep ili, İslâhiye ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çubuk

Kastamonu ili, İnebolu ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çubuk

Konya ili, Kadınhanı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çubuk

Sivas ili, Direkli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

çubuk ile benzer kelimeler

acı çubuk 1. Amerikan bağ çubuğu. 2. Üzümü acı ve küçük olan aşısız bağ çubuğu.

altın çubuk İng. bar gold Çubuk biçiminde külçe altın.

asılı çubuk İng. hangingiron Sahnede dekor, asmada ve başka işlerde kullanılan demir çubuk.

ayaklı çubuk İng. bar İki ayak üstüne tutturulmuş çelik çubuk; jimnastikçilerin çeşitli beceri gösterdikleri araç.

ayaklı çubuk jimnastikçisi İng. barriste Ayaklı çubuklarda çeşitli ustalıklar gösteren sanatçı.

branşiyal çubuk İng. bronchial bar Amphioksilerde solungaç görevi gören vasküler yapıda kıkırdağımsı bir çubuk, faringiyal çubuk.

cam çubuk Fr. baguette (kimya)

çelik çubuk İng. steel bar Mühendislik uygulamalarında, işlenmeğe hazır çelikten yapılmış çubuk.

---