çok

çok

sf. 1. Sayı, nicelik, değer, güç, derece vb. bakımından büyük ve aşırı olan, az karşıtı: “Bana matematik çok kolay geldi.” -F. R. Atay. 2. zf. Aşırı bir biçimde: “Biz çocuklar evimizi çok beğendik.” -A. Kutlu.

çok (I)

Çokluk

çok (II), (çoğ (II))

Işık, ziya, şua, lem’a

---

çok ile benzer kelimeler

az yiyen çok uyur, çok yiyen güç uyur “kişi iyi uyuyabilmek için pek az da yememeli, pek çok da” anlamında kullanılan bir söz.

çok bilen (veya söyleyen) çok yanılır “çok bildiği için kendine güvenen kişi, bilmediği şeylere de karışır ve bunlarda yanılır” anlamında kullanılan bir söz.

çok çok zf. En çok, olsa olsa.

çok koşan çabuk (veya çok veya tez) yorulur “insan bir işi yaparken gücünü tasarruflu kullanmalıdır” anlamında kullanılan bir söz.

çok oluklu, çok ölçünlü almaç İng. multi-channel multi-standard television receiver TV. Değişik oluklardaki, değişik ölçünlerdeki yayınları izleyebilen almaç.

çok üyeli, çok terimli Osm. zuhudûd-ı kesîre (matematik)

çok yaşayan (veya okuyan) bilmez, çok gezen bilir “çok gezen insan çok yaşayandan daha fazla bilgiye sahip olabilir” anlamında kullanılan bir söz.

adam olana çok bile layık olmadığı, hak etmediği hâlde kişinin beklentisi daha fazla olduğu durumlarda kullanılan bir söz.

---