çıkık

çıkık, -ğı

a. 1. Bir kemik veya organın yerinden çıkmış olması: Kolunda çıkık var. 2. sf. Yerinden çıkmış (kemik veya organ). 3. sf. Çıkıntısı olan: “Bu adam, elli beş, altmış yaşlarında, boynu biraz yana çarpılmış, çıkık alınlı, çökük yanaklı, kara kuru bir ihtiyardı.” -R. N. Güntekin.

çıkık Fr. Luxation
çıkık Fr. Dislocation, luxation
çıkık

Kirli çamaşır

çıkık İng. horst

Bir kırık dizgesinde oluk biçimli iki çökük arasında kalan, genellikle dik yanlarla yükselen bölüm.

çıkık İng. dislocation

Bir kırılca içinde kimi öğeciklerin, yerlerinden örneğin bir sarmal eksenin çevresinden kaymalarıyla oluşan yöresel yapı.

çıkık İng. residue
çıkık İng. luxation

Eklemi oluşturan kemiklerden birinin eklemdeki yerinden ayrılması, eklem çıkığı, lüksasyon, tam çıkık.

çıkık İng. horst, faultridge, upthrown

Çevresindeki katmanlara göre yüksek durumda bulunan, kırıklarla sınırlı bir blok.

---

çıkık ile benzer kelimeler

canı çıkık Katırtırnağı da denilen beyaz çiğdem. İvecen, tez canlı.

çıkık beyinli Fr. İniencéphale

çıkık biçim İng. ejective folding Geniş teknelerle ayrılmış dar kemerli yapı.

çıkık tuluncuk Fr. Cryptozygme

çıkık tuluncuklu Fr. Cryptozygme

doğmaca gizli çıkık Fr. Calvé (maladie de)

doğuşsal gizli çıkık Fr. Legg (maladie de)

kısmi çıkık İng. partial luxation Eklem yüzlerinin birbirinden tamamen uzaklaşmadan, kısmen ayrılması, parsiyel çıkık, sublüksasyon, semilüksasyon, yarı çıkık. Eklemi meydana getiren kemik uçlarının karşı karşıya olacak yerde yan yana yer alırlar.

---