çığır

çığır

a. 1. Çığın kar üzerinde açtığı iz. 2. Patika. 3. İz: “Sabanın sapına çalımlı çalımlı sarılarak kuvvetli demirin açtığı çığır üzerinde ağır adımlarla yürümekteydi.” -N. Nâzım. 4. mec. Yeni bir biçim, yöntem veya yol: “Edebiyatımızda büyük bir çığırın ilk ve güçlü öncüsü olan bu hikâyeler...” -H. Taner.

çığır Fr. Système
çığır

Omuz başı.

çığır

Taşlı yol, patika.

çığır

1. Karlı yerlerde kürekle açılan yol. 2. Taşlı yol, patika. 3. İz: Açtığınız çığır eyidir.

çığır

Kel.

çığır

1. Taşlı yol, 2. Karlı yerlerde kürekle açılan yol

çığır Osm. mecrâ

(coğrafya)

Çığır Köken: T.

Cinsiyet: Kız 1. Çığın kar üzerinde açtığı yol. 2. İz. 3. Taşlı yol, patika. 4. Yenilikçi akım.Cinsiyet: Erkek 1. Çığın kar üzerinde açtığı yol. 2. İz. 3. Taşlı yol, patika. 4. Yenilikçi akım.

Çığır

Bitlis ili, Kavakbaşı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çığır

Şırnak ili, Oyalı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

çığır ile benzer kelimeler

aşağı çığır İng. lower cours Bir akarsuyun eğiminin azaldığı, birikim yapmaya başladığı, ağza yakın kesimi.

çığır açan bulgular İng. pioneer inventions Önemli ve çok yaygın bir alan içinde uygarlığı etkileyen bulgular.

çığır açmak bir alanda yeni bir yol, yöntem başlatmak: “Hepsi birden Atatürk'ün açmakta olduğu bir çığırda çalışıyorlardı.” -A. Erhat.

özge çığır Fr. Allotropie

yukarı çığır İng. upper course Bir akarsu yatağının kaynak bölgesine komşu kesimi.

---