çifte

çifte Far. cufte

sf. 1. İkisi bir arada bulunan veya ikili: “Güzel sevme derler nasıl sevmeyim / Kaşlar arasında çifte benler var” -Karacaoğlan. 2. Çift kürekli (sandal, kayık): “Valde Paşa'nın üç çifte kayığındaki gümüş kafes örmeli ve kenarları balık şeklinde yine gümüş saçaklı ihramı meşhurdu.” -A. Ş. Hisar. 3. a. At, eşek ve katırın arka ayaklarıyla vuruşu, tekme. 4. a. İki namlulu av tüfeği: “Çifteler dolduruldu, horozlar çekildi, iki el silah atıldı.” -O. V. Kanık.

çifte

Çatının altındaki ağaç döşeme: Mısırları çifteye serdik, kurutmak için.

çifte

Süt makinasında ayrılan yağlı kısmın konduğu ağaçtan yapılmış kab.

çifte

Ağaçtan yapılmış bir çeşit kaval.

< Far. cüft) çift

çifte

Çift, çifte

çifte

İki namlulu tüfek

çifte

Tüfek

çifte

Atın boğazı üzerindeki tüyden iki daire

---

çifte ile benzer kelimeler

çifte aharlı kâğıt Önce nişasta, sonra yumurta akıyle iki yüzü de aharlanmış kâğıt.

çifte akreditasyon İng.dual accreditation Fr.accreditation double

çifte asa Patiska.

çifte aşım Osm. mükerrer sıfat

çifte atmak 1) at, eşek arka ayakları ile vurmak; 2) iki namlulu av tüfeğini patlatmak.

çifte bağlılık Osm. Sihri halâl (Söz sanatı terimi) İbare içinde bir sözün, üst tarafa da alt tarafa da bağlandığı halde, başka başka olmakla beraber her hangi bir anlam verebilmesi.

çifte bahis , -hsi a. At yarışlarında üzerine bahis konulan, art arda yapılan iki koşunun birincilerini tahmin etme biçiminde oynanan oyun.

çifte borulu ısıtmaç Dgr. doppelröhrenerhitzer

---