çift

çift Far. cuft

sf. 1. Birbirini tamamlayan iki tekten oluşan (nesneler). 2. a. Bir erkek ve bir dişiden oluşan iki eş: “Kocası İtalyan, karısı Sırbistanlı olan bu çift ile araları pek iyi idi, ailece de görüşüyorlardı.” -R. H. Karay. 3. a. Toprağı sürmek için birlikte koşulan iki hayvan. 4. a. Küçük maşa veya cımbız: Kuyumcu çifti. Saatçi çifti.

çift Fr. Paire
çift Fr. Double
çift

Saatçilik ve matbaacılıkta kullanılan kıskaç, pens.

çift

İki üyeli, çift

çift

Karasaban // çift çiboh: koşum takımı; çift çubuk

çift İng. double
çift İng. even
çift

Osmanlılarda en az bir çiftlik genişliğindeki toprağı ekip biçen köylüden yılda bir kez alınan bir toprak vergisi.

I) 1. Küçük saat parçalarını çıkarıp yerine koymakta kullanılan uçları sivri saatçi maşası. (-Bursa; *Aksaray -Niğde) 2. Matbaacılıkta, kalıba yanlış olarak konmuş harfleri alarak, yerlerine doğrularını koymağa yarayan cımbız. (-İzmir.; *Aksaray -Niğde) 3. Küçük kuyumcu maşası. (-Maraş)

II) bk. çüt

çift, (cift)

Eş

---

çift ile benzer kelimeler

çift salto (havada çift takla) İng. double somersault Aşırı hızla ya da tramplenden sıçrama ile havada iki takla atarak yapılan perende.

çift-çift çekirdek İng. even-even nucleus Çift sayıda önelcik ile çift sayıda ılıncıktan oluşan çekirdek.

akkila çift Akala pamuğunun iki çenekli olan kapçığı.

ayrışık çift uyaklı Osm. zu-kafiyeteyn-i mahcup Uyakları arasına başka sözcük ya da sözcükler giren koşuk. bk. çift uyaklı, iç uyaklı.

bir çift sf. 1. İki adet: “Bakın çantasında acep nesi var / Bir çift kundurayla bir de fesi var” -Halk türküsü. 2. Biraz, bir iki.

bir çift lakırtı etmek kısa konuşmak: “Adam hesabına koyup bir hatır sormaz, bir çift lakırtı etmezler.” -M. Ş. Esendal.

bir çift sözü olmak söyleyecek bir şeyleri bulunmak: “Gel gör ki dilimin ucunda kağnı var. Kağnılar için de bir çift sözüm var.” -B. R. Eyuboğlu.

Borda çift tartı metodu Fr. méthode de la double pesé de Borda (fizik)

---