çeltik

çeltik, -ği Far. ¹elt°k

a. Kabuğu ayıklanmamış pirinç: “Pamuk tutarsa ne âlâ! Ama bu yıl bir de çeltiği deneyelim, demişler.” -B. R. Eyuboğlu.

çeltik

Çorabın yarısına kadar üstten dikilen meşin.

çeltik

Çoban yamağı.

çeltik

Ufak hayvan.

çeltik

Dokunaklı söz.

çeltik

1. Nişasta çıkarıldıktan sonra arta kalan buğday kabuğu, suyu alınan meyvelerin posası. 2. Pirincin içinde bulunan yabancı bitki tohumları. 3. Kırıntılı leblebi: Çeltik vereyim mi? 4. Mısır patlatıldığında patlamayan mısırlar: Arkadaş, çeltik yerseniz buyurun.

çeltik

Kesilmiş odun parçası.

Çeltik, -k'i

öz. a. (çe'ltiği) Konya iline bağlı ilçelerden biri.

Çeltik Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Kabuğu ayıklanmış pirinç. 2. Dokunaklı söz. 3. Çoban yamağı.

Çeltik

Çanakkale ili, Kacak bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çeltik

Edirne ili, Mecidiye bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çeltik

İstanbul ili, Silivri ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çeltik

Şanlıurfa ili, Çaylarbaşı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

çeltik ile benzer kelimeler

çeltik kabukları İng. paddy husks Çeltik tanesinin dışını örten ve çeltikten pirinç elde edilirken ele geçen yan ürün.

çeltik kargası a. hay. b. Karaleylek. bk. çeltikçi Fr. ibis falcinelle (zooloji) İng. glossy ibis (Plegadis falcinellus) Leyleksiler (Ciconiiformes) takı...

çeltik tarlası a. Pirinç yetiştirilen sulak tarla.

öğütülmüş çeltik İng. ground rice in the husk Çeltiğin kabukları ayrılmaksızın öğütülmesiyle elde edilen bir ürün.

---