çeleñ

çeleñ

Evin saçağı: Evin çeleñi bozulmuş,

çelen

a. hlk. Ev saçağı.

çelen

Canlı, becerikli, eli çabuk.

çelen

Tepelerin kar tutmayan kuytu yeri.

çelen

Bağlarda karık boyunca dikine sıralanan çubuklar.

çelen

Tarlada buğday saplarından yapılan öbek.

çelen

Yakışıklı (delikanlı).

çelen

1. Kadınların göğüslerine veya başlarına taktıkları incili iğne. 2. Keçilerin, kırkıldığı zaman boyunlarına yapılan süs.

çelen

1. Dama konulan çalı. 2. Damdaki çıkıntılı yer.

çelen

Saçak, çatı (Mucur)

çelen

[çelke -1, çelki -2] 1. Toprak damlarda duvarların dışında kalan bölüm. (Gençali *Senirkent, *Yalvaç -Isparta; Yeşilyurt, Oyaca *Haymana -Ankara; Yenikent *Aksaray -Niğde) 2. Çatı saçağı. (Değirmendere -Afyonkarahisar) 3. Yağmurun yıkıcı etkisinden korumak için duvarların üzerlerine sıvanan çalı ile toprak. (Beyköyü, Arok *Şarkikaraağaç, Körküler *Yalvaç -Isparta) [çelke -1] : (Yukarıkaşıkara *Yalvaç -Isparta) [çelki -2] : (Özgüney *Yalvaç -Isparta)

Çelen Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Yakışıklı delikanlı. 2. Tepelerin kar tutmayan kuytu yeri. 3. Açıkgöz, becerikli, kurnaz. 4. Evlerin dışında bulunan saçak. 5. Akıllı.

---

çeleñ ile benzer kelimeler

çelen altı Ev: Bir yok.

çeleñ çevirmek Bağ karıkları kazılmadan önce, kıyıdaki bağ kütüklerinin dibini çepçevre kazmak: Gazma ırgatları biğez çeleñ çevirdilermiydi işi golaylaşmış sayarlar.

çeleñ hırsızı Becerikli hırsız.

---