çavuş

çavuş

a. 1. Bir işin veya işçilerin başında bulunan ve onları yöneten sorumlu kimse. 2. tar. Osmanlı Devleti teşkilatında çeşitli hizmetler yapan görevli. 3. tar. Osmanlı ordusunda üst komutanların buyruklarını ast komutanlara ulaştıran görevli. 4. ask. Onbaşıdan sonra gelen ve görevi manga komutanlığı olan erbaş: “Katanaların birinin üstünde bir topçu çavuşu oturuyor.” -R. H. Karay. 5. ask. Askerî okullarda sınıf başkanı: “İki ay içinde üstünlüğünü tanıtarak sınıfının çavuşu olmuştur.” -F. R. Atay.

çavuş

Güneş, güneşlik yer.

çavuş

Huni.

çavuş

Fes ibiği.

çavuş

1. Osmanlı devlet örgütlerinde türlü hizmetler yapan görevlilere verilen san. 2. Osmanlı ordusunda üst komutanların buyruklarını ast komutanlara ulaştıran görevli.

Çavuş Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Orduda onbaşıdan sonra gelen, görevi manga komutanlığı olan erbaş. 2. Kılavuz.

Çavuş

Konya ili, Hüyük ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çavuş

Konya iline bağlı bir yerleşim birimi.

Çavuş

Malatya ili, Arguvan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Çavuş

Malatya ili, Yazıhan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

çavuş ile benzer kelimeler

ahbap çavuş ilişkisi a. Karşılıklı çıkarları gözeterek kurulan yakın ilişki.

Ahbap Çavuş Kapitalizmi

astsubay çavuş a. ask. Astsubaylığın ilk rütbesi.

astsubay kıdemli çavuş a. ask. Astsubaylığın ikinci rütbesi.

çavuş aşı Birkaç türlü hububat karıştırılarak yapılan bir yemek

çavuş kuşu a. hay. b. Çavuş kuşugillerden, uzun yay biçimli gagalı, güvercinden küçük, başı sorguçlu, kısa kanatlı bir kuş, ibibik, hüthüt (Upopa epops). bk. ibibik İng. hoopoe (anlamdaş. hüthü...

çavuş kuşugiller ç. a. hay. b. Örneği çavuş kuşu olan bir kuş familyası. bk. ibibikgiller

çavuş üzümü a. bit. b. Kabuğu ince, çekirdeği ufak, iri taneli bir tür beyaz üzüm: “Dün akşam, İstanbul'dan gelirken cebimdeki son mecidiyeyi bozdurup iki okka aldım.” -Y. Z. Ortaç.

---