çatmak

çatmak, -ar

(-i) 1. Odun, değnek, kılıç, tüfek vb. uzun şeylerden birkaç tanesini, tepelerinden birbirine çaprazlama dayayarak durdurmak: “Avlusunda silahlarını çatmış, ayaklarını germiş askerler var.” -F. R. Atay. 2. Kereste vb.ni birbirine tutturmak: “Kırık tahtaları bir solukta yan yana çattılar.” -L. Tekin. 3. Bir şeyi yapmak için gerekli parçaları bir araya getirmek: “Koca bir nahiye titreştik, odunsuz yattık / O büyük mektebi gördün ya, kışın biz çattık” -M. A. Ersoy. 4. Yükü hayvana iki yanlı yüklemek. 5. Başa yemeni, çatkı, yazma vb.ni bağlamak. 6. (-e) Üzücü, kızdırıcı veya şaşırtıcı olaylarla karşılaşmak: “Hacı Mustafa bağırıyor, ömründe böyle bir işe çatmadığını söylüyordu.” -R. H. Karay. 7. (-e) Yazıyla veya sözle sataşmak: “Böyle söyler de sonra yemek biraz azca çıkarsa yahut pek düzgün olmasa aşçıya çatacak gibi olur.” -M. Ş. Esendal. 8. (-e) Rastlamak, karşılaşmak: “Nerden çattım böylesi bir güzele...” -C. S. Tarancı. 9. (nsz) Sırası gelmek, zamanı gelmek: “Bir karara varma zamanı gelip çatmıştı.” -C. Uçuk. 10. (-e) huk. Gemiler birbirine çarpmak.

çatmak

Kan almak için ustura ile vücudu çizmek.

çatmak

1. Rast gelmek. 2. Yetişmek.

çatmak

Damalı, kareli.

çatmak

Örmek.

çatmak

Varmak, ulaşmak, yetişmek

çatmak

Yetmek, kafi gelmek; güc çatmak

çatmak

Yetmek; kâfi gelmek; çatmak. || güci çatmak: gücü yetmek

çatmak

Durdurmak, yerleştirmek, tutturmak

çatmak

Kurmak, tanzim etmek

çatmak

Rast gelmek

çatmak

1. Ulaşmak 2. Karşılaşmak

çatmak Osm. çatmak

Mobilyayı meydana getiren elemanları birleştirme işlemi.

çatmak

1. Birbirine bağlamak, tutturmak. 2. Parçaları birbirine tutturmak suretiyle bir şey yapmak. 3. Karşılaşmak, dokunmak, çarpmak

çâtmak

Vurmak, çalmak

---

çatmak ile benzer kelimeler

ayaklarım çatmak Çekinmeden, rahat biçimde oturmak.

baş çatmak Baş başa vermek5 ülfet etmek.

başını çatmak hlk. baş ağrısını önlemek için alnın üstünden arkaya doğru eşarp vb. şeyleri çepeçevre bağlamak.

belaya çatmak (veya girmek veya uğramak) beklenmedik bir bela ile karşılaşmak: “Çattık belaya, ne ister bu adam benden canım, şamaroğlanına döndürdü.” -R. N. Güntekin.

çatkı çatmak başına çatkı örtmek: “Yunan İzmir'e çıktığında kara bir çatkı çatmıştır ve çıkarmayacaktır işgal sona erene kadar.” -E. Atasü.

gelip çatmak (veya dayanmak) vakti gelmek, kaçınılmaz olmak: “Ayrılık günleri geldi dayandı.” -Âşık Veysel. “Konser günü gelip çattığındaysa stadyumda mahşeri bir kalabalık vardı.” -M. Mungan.

kaş karak çatmak Kaş çatmak, surat asmak

kaşlarını çatmak kızmak, öfkelenmek: “Dönüp ardına baktı, bakmasıyla kaşlarını çatması bir oldu, yüzü kararıverdi.” -B. Günel.

---