çatlamak

çatlamak

(nsz) 1. Parçaları ayrılıp dağılmayacak biçimde yarılmak: “Eğer çay doldururken bardak çatlarsa, üzerlerinde nazar olduğuna hükmeder, gidip bir koşu ateşte tuz çevirirdi.” -E. Şafak. 2. Bir yüzeyde kırışıklar, çizgiler oluşmak: “Meşin ciltlerin çoğu kıvrılmış, bir kısmı da arkalarından çatlamıştı.” -A. H. Tanpınar. 3. mec. Aşırı yemekten, içmekten, yorgunluktan, ağlamaktan ölecek duruma gelmek veya ölmek. 4. (-den) mec. Sıkıntı, sevinç, yalnızlık, heyecan, sabırsızlık, kıskançlık vb. ruhsal durumları aşırı derecede duymak: “Neredeyse sevincinden yüreği çat deyip ortasından çatlayacaktı.” -Y. Kemal.

---

çatlamak ile benzer kelimeler

başı çatlamak başı çok ağrımak.

çağlamadan çatlamak gerekli olgunluğa erişmeden olgun davranışlarda bulunmak, büyüklük taslamak.

çatır çatır çatlamak 1) çok çatlamak: “Kızgın güneşe maruz bırakılmış çam fıstıkları çatır çatır çatlıyor, sapır sapır dökülüyordu.” -E. E. Talu. 2) çok kıskanmak: “Öteki cariyeler kıskançlıklarından çatır çatır çatlarmış.” -E. Şafak.

göbeği çatlamak birçok güçlüğü yenmek için çok uğraşmak: “Meclisten geçirinceye kadar göbeğim çatlamıştı.” -H. E. Adıvar.

hırsından çatlamak öfkeyle birlikte aşırı derecede kıskanmak: “Ben kısa yazamıyorum öykülerimi diye hırsımdan çatlıyorum.” -N. Meriç.

merakından çatlamak 1) çok kaygılanmak; 2) bir şeyi öğrenmek isteğini aşırı ölçüde duymak: “Rica ederim söyleyiniz, merakımdan çatlayacağım.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

meraktan çatlamak merakından çatlamak.

ödü çatlamak Çok korkmak, ödü patlamak.

---