çarpmak

çarpmak, -ar

(-e) 1. Hızla değmek, vurmak: “Eşiği aştım, içeri girdim, ortada duran uzun bir masaya çarptım.” -A. Kutlu. 2. (-i) Etkisiyle birdenbire hasta etmek: Güneş çarpmak. Kömür çarpmak. 3. (-i) Varlığına inanılan bir gücün öfkesine uğramak: “Yeşildirek'te yatan evliya hepinizi çarpar.” -K. Tahir. 4. (-i) El çabukluğu ile çalmak, dolandırarak elde etmek: “Köprüden denizi seyredenlerin cüzdanını hep çarparlar.” -B. Felek. 5. (-i) Kurnazlıkla, zorla ele geçirmek: “İhtiyarın üç aylıkları aldığı günler çıkagelir, allem edip kallem edip zavallının yarı maaşını çarpar kaçar.” -H. Taner. 6. (nsz) Kalp, hızlı hızlı vurmak. 7. (-i, -le) mat. Biri çarpılan, öbürü çarpan denilen iki sayı verildiğinde çarpanı çarpılandaki birim kadar çoğaltarak çarpım adı verilen bir üçüncü sayıyı elde etmek, darp etmek. 8. (-i) mec. Çekiciliğiyle etkilemek, şaşırtmak: “Güzel halk türkülerinde beni çarpan şey bunların hepsinin arkasında bir vaka, bir macera, nihayet bir insan bulunmasıdır.” -B. R. Eyuboğlu.

çarpmak

At koşturmak.

çarpmak İng. hit, charge with the body

Karşı oyuncuya, iki ayağı yerden kesmeden, gövdenin bütün ağırlığı ile yüklenmek.

çarpmak İng. multiply
çarpmak Osm. zarbetmek

(matematik)

çarpmak

Sıvamak, sürmek, bulaştırmak

---

çarpmak ile benzer kelimeler

cereyan çarpmak elektrik akımına tutulup etkisinde kalmak.

cin çarpmak bir inanışa göre, cinlerin öfkesiyle inme inmek.

cin olmadan şeytan (veya adam) çarpmak gücünün üstündeki işleri başarmaya kalkışmak.

dan çarpmak İmalı söz söylemek.

danız çarpmak Laf atmak, söz dokundurmak.

elinin tersiyle çarpmak ayanın arkasıyla şiddetle tokat atmak.

göze çarpmak dikkati üzerine çekmek: “Evin nizamında Türk kadınlarının vakur zarafeti göze çarpar.” -O. S. Orhon.

gözüne çarpmak görünür olmak, dikkati çekmek: “İlk gözüme çarpan köşe minderi ve üstündeki eski nakışlarla işlenmiş yastıklar.” -H. E. Adıvar.

---